Categories
Artykuły

RPA – Robotyzacja procesów biznesowych

Turbulentne otoczenie oraz kontekst, w którym obecnie działają przedsiębiorstwa, a także dynamiczny rozwój technologii informatycznych istotnie przyczyniają się do rozwoju nowoczesnych koncepcji zarządzania wykorzystujących narzędzia IT. Tego typu koncepcją w pewnej części już zoperacjonalizowaną i wykorzystywaną w praktyce przedsiębiorstw jest Robotic Process Automation (RPA). O ile robotyzacja procesów produkcyjnych (sfera wytwórcza organizacji) miała swój początek w latach 50-tych XX wieku, następnie notując spektakularny rozwój, o tyle robotyzacja procesów biznesowych (sfera zarządzania) jest jeszcze na początku drogi i wydaje się, że ma szansę na rozwój w przedsiębiorstwach. W powyższym kontekście oraz w świetle dostępnej literatury przedmiotu, poprzez robotyzację należy rozumieć automatyzację procesów biznesowych poprzez kompleksowe wykorzystanie „robotów”, a więc oprogramowania zastępującego człowieka przy wykonywaniu niektórych czynności.

Istotą Robotyzacji procesów biznesowych jest „zastępowanie pracy ludzkiej pracą robotów” [ Champel David, Understanding Enterprise RPA – The Blue Prism Example, 2016.], przy czym obecnie chodzi o te czynności i działania, które są powtarzalne i wykonywane wg określonego algorytmu. W koncepcji RPA robotem jest w istocie program komputerowy zainstalowany i uruchomiony na komputerze lub serwerze wykonujący dokładnie takie same czynności, które wykonywałby człowiek pracując z komputerem. W koncepcji i klasie rozwiązań informatycznych RPA, roboty są konfigurowalne przez użytkowników, nie wymagają programowania (pisania kodu), odtwarzają czynności użytkownika w warstwie jego interfejsu użytkownika wykorzystując bezinwazyjne techniki takie jak operowanie na stronach HTML, „screen scraping” czy skrypty, które umożliwiają pracę w wielu różnych środowiskach czy systemach informatycznych, np. klasy ERP, CRM, Workflow czy programach pocztowych.

Koncepcja robotyzacji procesów może zostać zastosowana wszędzie tam, gdzie istnieją przesłanki i możliwości do zastąpienia pracy człowieka pracą robotów. Na pierwszy rzut oka korzyści wydają się oczywiste: znacznie niższe koszty procesów biznesowych realizowanych w przedsiębiorstwie (koszt funkcjonowania robota jest znacznie niższy od kosztu pracy ludzkiej [Rochard Horton, Deloitte, The robots are coming, A Deloitte insight report, 2017]), brak absencji chorobowych i wypoczynkowych, możliwość pracy robota przez 24 godziny na dobę, brak konieczności stosowania miękkiego zarządzania kapitałem ludzkim (np. opracowywanie i realizacja ścieżek karier, metody motywacji, szkolenia, oceny pracownicze, itp.), w założeniach mniej błędów, większa dokładność wykonywanych działań ale także brak konieczności budowania i wdrażania często drogich interfejsów pomiędzy różnymi systemami informatycznymi. W tym świetle, zastosowania robotów w biznesie może jedynie ograniczać wyobraźnia zarządzających – począwszy od robotyzacji centrum usług wspólnych (np. operacje księgowe, operacje HR, operacje przetwarzania dokumentów), poprzez centra „call-center”, zbieranie i analizy danych wraz z raportowaniem, aż do automatycznej obsługi zamówień, wniosków kredytowych czy wniosków leasingowych. Dodatkowo trzeba zauważyć niebagatelną rolę robotów obecnie działających przestrzeni Internetu (tzw. botów) – w mediach społecznościowych, grach sieciowych czy portalach opiniotwórczych. W powyższym kontekście roboty również są istotnym narzędziem opiniotwórczym znajdującymi zastosowanie poza biznesowe.

W istocie system informatyczny klasy RPA jest graficznym środowiskiem tworzenia i uruchamiania „robotów”, będących w istocie programami komputerowymi (skryptami). Najważniejszą funkcjonalnością RPA jest zatem projektowanie, programowanie i uruchamianie robotów z poziomu interfejsu graficznego, które będą wykonywały dokładnie takie same czynności czy działania, które wykonywałby człowiek. Tego typu robot odzwierciedla pracę człowieka z wieloma różnymi aplikacjami i systemami informatycznymi, takimi jak systemy biznesowe, strony internetowe, media społecznościowe, e-commerce czy poczta elektroniczna. W związku z powyższym, systemy klasy RPA są wyposażone w odpowiednie moduły/funkcjonalności pozwalające na komunikację i wykonywanie zaprojektowanych działań w różnych aplikacjach i systemach informatycznych.
Podczas projektowania robota w systemie klasy RPA, projektant wskazuje kolejne czynności i działania, które wcześniej wykonywałby człowiek pracując przy komputerze z różnymi systemami IT. Graficzne odzwierciedlenie przedmiotowego układu działań prezentowane jest w formie uproszczonej mapy procesu (zazwyczaj bez stosowania popularnych notacji). Każde działanie powiązane jest także z odpowiednimi instrukcjami informatycznymi.

Robotyzacja procesów budzi pewne emocje w wielu różnych aspektach. Niektórzy autorzy twierdzą nawet, że robotyzacja jest postępującą rewolucją społeczną – być może nawet na miarę ery informacyjnej czy wcześniej ery industrialnej (Forbes, Biały Dom: roboty zabierają pracę, 28.12.2017). Wydaje się zatem, że RPA jako koncepcja i klasa systemów informatycznych będzie nabierała na znaczeniu we współczesnym otoczeniu biznesowym, w którym informacje przetwarzane są w skali dotąd niespotykanej.

Categories
Artykuły

PRZEDSIĘWZIĘCIE WDROŻENIA SYSTEMU INFORMATYCZNEGO KLASY WORKFLOW W ŚWIETLE USPRAWNIENIA PROCESÓW PRZEDSIĘBIORSTWA – STUDIUM PRZYPADKU

1. WPROWADZENIE
Współczesne organizacje operują w zmiennym, burzliwym i nieprzewidywalnym otoczeniu zdominowanym przez rozwój technologii informatycznych, globalizację oraz narastającą konkurencję. Współczesne przedsiębiorstwa pozyskują, przetwarzają i przesyłają informacje w skali dotąd niespotykanej. Tego typu warunki ich funkcjonowania wymagają zmiany zasad zarządzania, które znajdują wyraz w nowoczesnych koncepcjach, metodach i narzędziach zarządzania. Koncepcją ukierunkowaną na podwyższenie sprawności przedsiębiorstw w opisanym powyżej otoczeniu jest podejście procesowe akcentujące całościowe procesy przedsiębiorstwa. Procesy te przenikają całą organizację i angażują wszystkich jej uczestników. Stąd też, istotne jest sprawne wdrożenie podejścia procesowego w przedsiębiorstwie wspieranego odpowiednimi systemami i narzędziami informatycznymi, a następnie przejście do zarządzania procesami.
Celem wdrażania podejścia procesowego jest zwiększenie sprawności przedsiębiorstwa przez poprawę skuteczności działań, obniżenie kosztów, skrócenie czasu realizacji poszczególnych procesów, podwyższenie poziomu elastyczności, zwiększenie autonomii funkcjonalnej i decyzyjnej pracowników oraz podwyższenie poziomu jakości produktów. Jest to zatem koncepcja posiadająca walor użyteczności praktycznej i jako taka jest atrakcyjna z punktu widzenia teorii zarządzania.
Jak wspomniano, z orientacją procesową ściśle związane są systemy informatyczne, stanowiące element technologii informatycznych umożliwiające usprawnienie przebiegów procesów przedsiębiorstwa. Do najbardziej znaczących tego typu systemów należy zaliczyć systemy zarządzania tokiem pracy (Workflow), systemy zarządzania procesami biznesowymi (BPM), narzędzia modelowania i optymalizacji procesów, systemy zarządzania dokumentami (DMS), a także wszelkiego typu rozwiązania komunikacyjne na których te systemy się opierają. W niniejszym artykule autorzy skoncentrowali się na systemach informatycznych klasy Workflow.

2. SYSTEMY INFORMATYCZNE KLASY WORKFLOW
Technologie informatyczne stanowią część technologii informacyjnych i są wspomaganymi komputerowo technologiami zbierania, przechowywania, przetwarzania, przesyłania i udostępniania informacji. Technologie informatyczne w kontekście nauk organizacji i zarządzania mają za zadanie wesprzeć i zwiększyć sprawność funkcjonowania przedsiębiorstwa głównie poprzez usprawnienie jego systemu informacyjnego. Elementem technologii informatycznych są systemy informatyczne o kluczowym znaczeniu dla współczesnych przedsiębiorstw. Tego typu systemy w sposób istotny wpływają na aspekt organizacyjny przedsiębiorstw usprawniając i automatyzując system informacyjny organizacji oraz oddziałując na szeroko rozumiane struktury zarządzania przedsiębiorstwem (Trzcieliński S., Adamczyk M., Pawłowski E., 2013) . Szczególnego znaczenia, z punktu widzenia procesów informacyjno-decyzyjnych (zarządzania) przedsiębiorstwa, nabierają systemy informatyczne klasy Workflow. Zgodnie z definicją WfMC, Workflow to „automatyzacja procesu biznesowego w całości lub w części, w trakcie której dokumenty, informacje i zadania są przenoszone od jednego uczestnika do innych dla wykonania działania zgodnie ze zbiorem sformułowanych zasad” (Martyniak Z., 2002, s. 114).
Istotność wdrożenia i eksploatacji tego typu rozwiązań informatycznych często jest akcentowana przez praktyków i teoretyków zarządzania. Dzięki nim możliwe jest bowiem obniżenie kosztów procesów oraz skrócenie czasu ich realizacji poprzez (Adamczyk M., Trzcieliński S., 2005, s. 103; Kisielnicki J., Szyjewski Z., 2002):

  •  zautomatyzowanie procesów, ponieważ wiele operacji w procesie wyko-nywanych jest w sposób automatyczny, nie wymagając ingerencji człowieka,
  •  koordynację przepływu procesów pomiędzy jednostkami organizacyjnymi, gdyż systemy klasy Workflow wymuszają tok pracy według zestandaryzowanych procedur,
  • wyeliminowanie wielu działań nie wnoszących wartości dla klienta wewnętrznego i zewnętrznego, np. oczekiwania na dokumenty czy powtarzania tej samej prostej czynności z każdym przepływem procesu,
  • realizację procesu niezależnie od fizycznej lokalizacji wykonawcy (dostęp do indywidualnej skrzynki zadań użytkownika systemu Workflow może być osiągany z poziomu przeglądarki internetowej),
  • zwiększenie dostępu do wymaganych przez użytkownika informacji,
  • zwiększenie możliwość analizy procesów w oparciu o wielorakie raporty generowane z systemów klasy Workflow, np. dotyczące obciążeń poszczególnych stanowisk organizacyjnych czy czasów realizacji operacji i różnych sekwencji procesów,
  • możliwość szybkiego wyszukania danego zadania w konkretnym procesie i sprawdzenia statusu jego realizacji,
  • zwiększenie bezpieczeństwa, ponieważ dostęp do informacji oraz zadań posiadają tylko uprawnieni użytkownicy, a całość danych zgromadzonych w systemie może być dodatkowo archiwizowana dzięki czemu dokumenty i zawarte na nich informacje są odtwarzalne.

Informatyczne wspomaganie całościowych procesów przedsiębiorstwa z racji przedstawionych powyżej korzyści stanowi obecnie dla wielu przedsiębiorstw źródło podnoszenia ich efektywności. Z technicznego punktu widzenia, rozwiązania klasy Workflow pracują w oparciu o sieci informatyczne (np. Intranet), a każdy etap realizowanego w systemie procesu związany jest z odpowiednim stanowiskiem organizacyjnym oraz z zadaniami (funkcjami) przeznaczonymi do realizacji na tym stanowisku. „Elektroniczne” procesy wykonywane są według wcześniej ustalonego modelu procesu, przedstawionego w formie jego mapy. Każdy użytkownik systemu Workflow biorący udział w procesie posiada dostęp do indywidualnej skrzynki zadań do wykonania. Dostęp ten może być osiągany z poziomu przeglądarki internetowej. Po realizacji zadania (określonych funkcji organizacyjnych) na danym stanowisku organizacyjnym (użytkownika systemu Workflow), kolejne zadanie, stanowiące następny etap procesu, realizowane jest przez następnego wykonawcę. Do najważniejszych funkcjonalności systemów klasy Workflow zaliczyć należy (Trzcieliński S., Adamczyk M., Pawłowski E., 2013):

  • graficzny interfejs modelowania procesów,
  • możliwość realizacji procesów szeregowych, równoległych oraz zagnieżdżonych,
  • kalendarz (wykorzystywany m.in. w celu określania terminów wykonywania zadań czy ustawiania zastępstw pracowniczych),
  • możliwość odzwierciedlenia struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa,
  • możliwość odzwierciedlania ról organizacyjnych,
  • dostęp do indywidualnej skrzynki zadań z poziomu przeglądarki internetowej,
  • monitorowanie procesu podczas jego realizacji w systemie oraz możliwość jego dynamicznej konfiguracji,
  • możliwość stosowania formularzy zadań (interfejs graficzny użytkownika) w różnych formatach (np. HTML lub PDF),
  • obsługa wielorakich autoryzacji (np. podpis elektroniczny, hasła),
  • obsługa uprawnień do systemu na wielu poziomach (np. funkcjonalności systemu, procesów, dokumentów, ról, itp.)
  • możliwość integracji ze systemami zewnętrznymi (np. ze systemem klasy ERP, systemem finansowo – księgowym czy systemami skanowania i przetwarzania dokumentów oraz archiwizacji),
  • kompletny interfejs analityczny umożliwiający pomiar procesu według wybranych kryteriów,
  • szczegółowa historia operacji wykonywanych przez użytkowników syste-mu,
  • interfejs programowania aplikacji (API: Application Programming Inter-face),
  • zgodność z jednym z międzynarodowych standardów (np. WfMC, BPMN, XPDL, BPEL).

Trzeba podkreślić, że wdrożenie systemu klasy Workflow nie jest celem samym w sobie, a jedynie narzędziem wspomagającym osiągnięcie określonych celów organizacji związanych z procesami. Trzeba także zauważyć, że tego typu wdrożenia są wymagającymi przedsięwzięciami ze względu na głębokie powiązanie technologii informatycznych z procesami rozpatrywanymi w wymiarze organizacyjnym oraz społecznym (zazwyczaj całościowe procesy angażują wielu uczestników o różnych postawach i interesach w przedsiębiorstwie).

3. STUDIUM PRZYPADKU
3.1 Profil firmy TIM S.A
Interesujący przykład kompleksowego wdrożenia systemu informatycznego klasy Workflow wspierającego istotne procesy przedsiębiorstwa stanowi przypa-dek jednej z największych sieci handlowych w Polsce, firmy TIM S.A. Badane przedsiębiorstwo jest spółką giełdową, zatrudniającą ok. 350 osób, posiadającą wiodącą pozycję na rynku dystrybucji materiałów elektrotechnicznych w Polsce, którą potwierdzają wyniki finansowe – osiągnięty przychód ze sprzedaży na po-ziomie blisko 400 mln złotych oraz zysk netto na poziomie 13,5 mln złotych (dane za 2011 rok).
TIM S.A prowadzi działalność gospodarczą od ponad 25 lat, a od 1998 roku jest notowany na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Obecnie sieć dystrybucji składa się z 29 oddziałów handlowych na terenie całej Polski. Spółka po-siada nowoczesne centrum logistyczne w Siechnicach k/Wrocławia, które zostało wybudowane w 2008 roku. Wspomniane Centrum jest jednym z najnowocześniej-szych i najbardziej zaawansowanych technologicznie w Europie, dzięki czemu możliwa jest obsługa wszystkich oddziałów badanego przedsiębiorstwa. Magazyn centralny obejmuje halę o powierzchni 10 000 m2 oraz plac na towary wielkogabarytowe o powierzchni 20 000 m2. W ofercie TIM SA znajduje się ponad 90 000 pozycji asortymentowych z czego około 9 000 to stałe pozycje magazynowe renomowanych producentów krajowych oraz zagranicznych (TIM S.A).

3.2 Zakres wdrożenia
W lipcu 2009r. zarząd firmy TIM S.A podpisał umowę na dostawę, wdrożenie oraz konserwację systemu informatycznego Plus Workflow z firmą doradczoinformatyczną Suncode (dawniej: Plus MPM). Zawarcie tego kontraktu było skutkiem powziętej odpowiednio wcześniej decyzji zarządu spółki o rozpoczęciu przedsięwzięcia mającego na celu obniżenie kosztów działalności operacyjnej firmy oraz o usprawnieniu wybranych procesów realizowanych w przedsiębiorstwie. Warto odnotować, że projekt ten potraktowany został jako element budowania przewagi konkurencyjnej rozpatrywanej w kontekście zarządzania strategicznego spółką. Zakres omawianego przedsięwzięcia obejmował opracowanie koncepcji zmian i wdrożenie systemu informatycznego klasy Workflow w odniesieniu do następujących procesów przedsiębiorstwa:

  • procesu obsługi zobowiązań towarowych (w ramach tego procesu występu-je przepływ takich dokumentów jak: „list przewozowy”, „wydanie zewnętrzne”, „wstępne przyjęcie zewnętrzne”, „końcowe przyjęcie zewnętrzne”, „faktura pro-forma”, „faktura VAT”, „rachunek”),
  • procesu obsługi zobowiązań kosztowych (w branży informatycznej popularnie nazywanym „elektronicznym obiegiem faktur w przedsiębiorstwie”),
  • procesu obsługi dokumentów sprzedaży (obejmuje on dokumenty „WZ sprzedaży”, „faktura sprzedaży VAT”),
  • procesu obsługi wewnętrznych zgłoszeń serwisowych,
  • procesu obsługi korespondencji.

Należy zauważyć, że wszystkie wymienione procesy są typowymi procesami pomocniczymi firmy, jednak zdaniem zarządu TIM S.A były one zbyt pracochłonne i czasochłonne, a więc i kosztochłonne , stąd też podjęto decyzję o ich reorganizacji.
W wyniku zaledwie czterech spotkań analitycznych w których brali udział przedstawiciele firmy TIM S.A oraz konsultanci przedsiębiorstwa Suncode, opracowano koncepcję zmian, którą następnie przedstawiono w formie szczegółowych specyfikacji wdrożeniowych poszczególnych procesów do akceptacji zarządu spółki. Zawierały one zmiany dotyczące procesów będących przedmiotem projektu na poziomie konceptualnym wraz z ich operacjonalizacją na najniższym możliwym poziomie szczegółowości wymaganym do wdrożenia konkretnych rozwiązań organizacyjnych i informatycznych. Omówienie koncepcji zmian poszczególnych procesów w odniesieniu do stanu istniejącego (zastanego w przedsiębiorstwie) przed-stawiono w dalszej części artykułu.

3.3 Proces obsługi zobowiązań towarowych
3.3.1 Analiza stanu istniejącego
Celem procesu obsługi zobowiązań towarowych jest zapewnienie sprawności i ciągłości działalności operacyjnej spółki m.in. poprzez prawidłowe dokonywanie płatności na rzecz dostawców za zakupione towary handlowe. Wspomniana zapłata odbywa się na podstawie faktury, która wcześniej jest uzgadniana z dokumentami dostaw sporządzonymi przez poszczególnych dostawców oraz z własnymi dokumentami przyjęć zewnętrznych (dokumenty magazynowe – „PZ”). Tego typu uzgodnienie dokumentów gwarantuje prawidłowość owej zapłaty i poprawność stanów magazynowych w systemie ERP. Omawiany proces obejmuje zatem przepływ informacyjny w postaci dokumentów przyjęcia dostaw zewnętrznych takich jak „list przewozowy”, „wydanie zewnętrzne”, „faktura pro-forma”, a następnie wewnętrznych (własnych) dokumentów przyjęcia magazynowego towarów handlowych wraz z obsługą faktur towarowych i ich księgowania w referencji do określonej dostawy.
Pierwszym etapem tego procesu było przyjęcie towarów handlowych i był on realizowany przez pracowników magazynu centralnego lub magazynów oddziałowych. Przed zmianami organizacyjnymi, przyjęcie towarów przez pracowników magazynu odbywało się w oparciu o określone dokumenty dostawy (np. „WZ”). Wraz z dostawą, dokumenty w formie tradycyjnej były przyjmowane przez określone magazyny, a następnie przekazywane do kancelarii zlokalizowanej w siedzibie firmy w Siechnicach.
Jednocześnie dział zaopatrzenia wprowadzał do systemu ERP poszczególne towary handlowe z danej dostawy w celu ewidencji i aktualizacji stanów magazynowych. Wprowadzenie towarów handlowych polegało na odpowiedniej ewidencji wszystkich przyjętych pozycji asortymentowych i ich ilości wraz z cenami, a dokumentem potwierdzającym wspomnianą ewidencję było „przyjęcie zewnętrzne”. Dokument ten był drukowany i w sposób tradycyjny przekazywany do magazynu w celu ponownego sprawdzenia przyjętych towarów oraz do kancelarii. Należy zatem zwrócić uwagę, że kancelaria dysponowała dokumentami dostaw oraz przy-jęciami zewnętrznymi, które należało uzgodnić, a więc porównać i sprawdzić wszystkie pozycje towarowe, ilości oraz ceny. Jeżeli dokumenty nie były zgodne wtedy rozpoczynała się pracochłonna procedura wyjaśniania zaistniałych rozbieżności. Jeżeli były one zgodne, to oczekiwały na spływ faktury od dostawcy za za-kupione towary handlowe, która w formie tradycyjnej była przekazywana do kancelarii przed dostawą, równolegle z dostawą lub po dostawie. Fakt terminu spływu faktury miał istotne znaczenie, gdyż zadaniem kancelarii w następnym etapie procesu, było skompletowanie i sprawdzenie całego pakietu dokumentów, a więc dokumentów dostawy, dokumentów przyjęcia oraz faktur towarowych w celu przekazania ich do działu księgowości, który odpowiedzialny był za ewidencję operacji gospodarczych (w tym przypadku odpowiednie zaksięgowanie faktury).
Pomimo, że każda faktura była sprawdzana metodą „pozycji po pozycji” w celu jednoznacznego stwierdzenia jej zgodności z kompletem pozostałych dokumentów to jak wspomniano zdarzały się przypadki w których stwierdzano rozbieżności pomiędzy analizowanymi dokumentami co wymagało podjęcia wyjaśnień wewnętrznych (z różnymi jednostkami organizacyjnymi) lub zewnętrznych (z dostawcami, firmami kurierskimi, itp.). Wspomniana procedura wyjaśniania niezgodności bezpośrednio przekładała się na wyższe koszty procesu (były to działania nie wnoszące wartości do, które jednak należało wykonać). Trzeba też podkreślić, iż cały proces obejmujący m.in. czynności uzgadniania, sprawdzania, wyjaśniania czy przekazywania dokumentów był wykonywany manualnie przez pracowników firmy. Ponadto, archiwizacja wielu dokumentów papierowych (często tych samych w kilku kopiach) odbywała się jednocześnie w kilku jednostkach organizacyjnych (najczęściej w dziale zaopatrzenia, magazynie i dziale księgowości).

3.3.2 Omówienie procesu po wdrożeniu zmian
Jak wcześniej wspomniano projekt usprawnień procesu obsługi zobowiązań towarowych zakładał wdrożenie systemu informatycznego klasy Workflow, a także zmiany organizacyjne mające na celu ograniczenie lub wyeliminowanie praco-chłonnych funkcji organizacyjnych składających się na proces. W wyniku wdrożenia tychże zmian, pierwszym etapem omawianego procesu jest rejestracja dokumentu dostawy (np. wydania zewnętrznego czy faktury pro-formy) i jego zeskanowanie do systemu (jest to przypadek digitalizacji dokumentów na wejściu proce-su). Etap ten polega zatem na zeskanowaniu dokumentów dostawy opatrzonych wewnętrznymi kodami kreskowymi i ich zarejestrowaniu w systemie Plus Workflow. Rejestracja dokumentu polega na uzupełnieniu przez pracownika magazynu odpowiedniego elektronicznego formularza, który zawiera takie elementy jak: nr dostawy, nr dokumentu, typ dokumentu i data wpływu. Na podstawie tych wartości pozostałe dane o dostawie (np. nazwa dostawcy, osoba odpowiedzialna za dostawę, itp.) zostają pobrane automatycznie się ze systemu ERP. Trzeba zwrócić uwagę, że wcześniej tworzone są dokumenty wstępnych przyjęć zewnętrznych przez dział zaopatrzenia (przed dostawą w sposób elektroniczny na bazie uzgodnień z dostawcą). Po zarejestrowaniu dokumentu dostawy, system Plus Workflow sprawdza i automatycznie łączy dokument dostawy z dokumentem przyjęcia (PZ). „Elektroniczny” dokument PZ jest dostępny w systemie ERP do którego odwołuje się system Plus Workflow. Jeżeli dokumenty zostały automatycznie powiązane, następuje ich weryfikacja i podłączenie kolejnych dokumentów ze systemu ERP, a mianowicie dokumentów „PZ końcowy”. System Plus Workflow podczas automatycznego kompletowania dokumentów dostawy sprawdza zgodność dostawy, zgodność identyfikatorów dokumentów, zgodność wartości oraz ilości zamówionych towarów handlowych.
W przypadku gdy, system Plus Workflow zidentyfikuje niezgodność, wszystkie dokumenty przesyłane są w formie elektronicznej do odpowiedniego branżysty celem jej wyjaśnienia. Zgodność dokumentów powoduje natomiast ich przesłanie do następnego etapu „elektronicznego procesu” o nazwie „oczekiwanie na faktu-rę”, gdyż faktury towarowe przesyłane przez dostawców podlegają również zarejestrowaniu i zeskanowaniu w kancelarii. Jeżeli dana faktura spłynęła od dostawcy i została zarejestrowana w systemie Plus Workflow, sprawdza on automatycznie zgodność tejże faktury z pozostałymi dokumentami dostawy (np. „wydanie zewnętrzne”, „wstępne przyjęcie zewnętrzne” i „końcowe przyjęcie zewnętrzne”). W przypadku pełnej zgodności, faktura w sposób elektroniczny jest łączona z pozostałymi dokumentami i przesyłana do działu księgowości celem jej zaksięgowania. Na tym etapie procesu, pracownicy działu księgowości uzupełniają podstawo-we dane księgowe o dokumencie i automatycznie przesyłają całość informacji do modułu finansowo-księgowego („FK”) systemu ERP celem pół-automatycznego zaksięgowania faktury. Wyeliminowano zatem na etapie księgowości przepisywanie danych z papierowych faktur do modułu „FK”
Pełną mapę procesu obsługi zobowiązań towarowych przedstawiono poniżej:

bez-tytulu

Rys. 1. Mapa procesu obsługi zobowiązań towarowych
(Opracowanie własne)

Omówione skrótowo zmiany organizacyjne procesu wspartego systemem informatycznym klasy Workflow potwierdzają, iż został on w dużym stopniu zautomatyzowany. Jak wskazują statystyki systemu Plus Workflow, ponad 85% dokumentów magazynowych i faktur towarowych jest obsługiwanych automatycznie bez ingerencji człowieka w czynności kompletowania i sprawdzania dokumentów. W ten sposób znacznie obniżono pracochłonność procesu, przekładającą się na niższe koszty oraz krótszy czas jego realizacji (z kilkunastu dni roboczych do 2-3 dni roboczych).

3.4 Proces obsługi zobowiązań kosztowych
3.4.1 Analiza stanu istniejącego
Proces obsługi zobowiązań kosztowych dotyczy zobowiązań, których przed-miotem nie są towary handlowe. Analiza stanu istniejącego ujawniła, że faktury kosztowe były przyjmowane przede wszystkim w kancelarii zlokalizowanej w siedzibie firmy lub w jej oddziałach. Pierwszym etapem procesu obsługi zobowiązań kosztowych była rejestracja każdej faktury w dzienniku ewidencji korespondencji przez kancelarię. Dziennik ten prowadzony był w formie książki podawczej. Po zarejestrowaniu faktury była ona przekazywana do osoby zamawiającej lub osoby merytorycznie odpowiedzialnej za koszty będące przedmiotem faktury celem dokonania odpowiedniego jej opisu i akceptacji. Realizacja powyższych czynności polegała na umieszczeniu na odwrocie faktury odpowiedniej pieczęci i na opisaniu kosztów podstawowymi informacjami takimi jak: miejsce powstawania kosztów, konto rodzajowe, opis czy numer powiązanego zamówienia. Ponadto, pracownik opisujący fakturę był zobligowany do złożenia odręcznego podpisu równoznacznego z akceptują kosztów. Następnym etapem procesu było przekazanie faktury do przełożonego lub Dyrektora ds. Rozwoju i Administracji celem jej kolejnej akceptacji (tzw. „zatwierdzenie drugiego stopnia”). Podczas omawianego etapu, działania dyrektora sprowadzały się do kontroli faktury i jej akceptacji (lub jej braku), po czym była ona przekazywana do działu księgowości. Pracownicy wspomnianego działu, wewnętrznie rozdysponowywali faktury pomiędzy sobą zgodnie z ustalonym przez siebie podziałem pracy. Osoba otrzymująca fakturę do dalszego przetwarzania, odpowiedzialna była za jej sprawdzenie rachunkowo – formalne oraz poprawne zaksięgowanie w module finansowo-księgowym systemu ERP. Ewidencja tejże operacji gospodarczej polegała na wzrokowym odczytaniu odpowiednich informacji z faktury i ich przetworzeniu, a następnie przepisaniu (wypełnieniu odpowiednich formatek) do systemu ERP. Po zaksięgowaniu dokumentu, był on dodatkowo ręcznie opisywany dekretem umieszczanym na odwrocie strony. Po wykonaniu wspomnianych czynności, zaksięgowana i opisana faktura była fizycznie umieszczana w segregatorze i przenoszona do archiwum umiejscowionego w dziale księgowości.
Trzeba zauważyć, że w trakcie realizacji procesu odbywały się konsultacje, uzgodnienia, weryfikacja zgodności, a także wyjaśniania rozbieżności i wyszukiwanie dokumentów w firmie m.in. w celu udzielania odpowiedzi dostawcom na temat statusu płatności żądanej faktury.

3.4.2 Omówienie procesu po wdrożeniu zmian
W wyniku prac analitycznych ustalono, że faktury będą wprowadzane do systemu Plus Workflow już na wejściu procesu, a więc w kancelarii firmy poprzez ich skanowanie. Podczas wprowadzania faktur do systemu, podlegają one rejestracji, co pozwala zapewnić całkowitą szczelność i kontrolę ich przebiegu w procesie. Warto zwrócić uwagę, że w trakcie rejestracji wprowadzane są do systemu pod-stawowe dane o fakturze, a następnie dokument jest skanowany (digitalizowany). Etap „elektronicznej” rejestracji i skanowania jest wspierany odczytem kodów kreskowych precyzyjnie identyfikujących i separujących poszczególne faktury w procesie ich dalszego przetwarzania.
Po zakończeniu etapu skanowania, faktury są kierowane do pracowników odpowiedzialnych za ich opis merytoryczny, a więc określenie miejsc powstawania kosztów, określenie numerów kont, przyporządkowania nr zamówienia, itp. Dodatkowo sterowanie procesem jest wspierane przekazywaniem dokumentów do poszczególnych pracowników za pomocą odpowiedniego algorytmu. Na tym, jak również na każdym kolejnym etapie procesu, użytkownicy uzyskują natychmiastowy dostęp do niezbędnych informacji oraz do obrazu zeskanowanej faktury, a także historii przebiegu procesu, dzięki czemu możliwa jest jego pełna identyfikacja.
Faktura na etapie opisu merytorycznego może zostać odrzucona, poddana konsultacji, przesłana do innej osoby odpowiedzialnej za koszty bądź zaakceptowana i przesłana do kolejnego etapu procesu (sterowanie procesem odbywa się w oparciu o określone zasady postępowania). Gdy faktura otrzyma wszystkie wymagane opisy i akceptacje oraz zostanie sprawdzona pod względem merytorycznym jest ona przesyłana do działu księgowości celem jej zaksięgowania. Pracownik księgowości za pomocą systemu Plus Workflow automatycznie przekazuje niezbędne informacje księgowe do modułu finansowo-księgowego systemu ERP. Warto zwrócić uwagę, iż funkcje księgowe wykonuje zewnętrzny podmiot gospodarczy, który zlokalizowany jest poza siedzibą firmy TIM. W związku z powyższym, wspomniana firma otrzymuje w systemie Workflow informacje i faktury przeznaczone do zaksięgowania, natomiast oryginalne dokumenty są pakowane do pudeł archiwizacyjnych kolejnego zewnętrznego przedsiębiorstwa zajmującego się archiwizacją dokumentów tradycyjnych już na etapie ich rejestrowania i skanowania w firmie TIM.
Przedstawiony skrótowo opis usprawnienia procesu obsługi zobowiązań kosztowych potwierdza realizację celów przedsięwzięcia w zakresie ograniczenia pracochłonności obsługi tego procesu, gdyż wiele zadań jest wykonywanych automatycznie przez system informatyczny oraz skrócenia czasu jego realizacji do zaledwie 1-2 dni roboczych mierzonych od daty wprowadzenia dokumentu do daty przekazania do księgowania.

bez-tytulu

Rys. 2. Mapa procesu obsługi zobowiązań kosztowych

(Opracowanie własne)

3.5 Proces obsługi dokumentów sprzedaży
3.5.1 Analiza stanu istniejącego
Kolejnym procesem, który wpisał się w omawiane przedsięwzięcie, był proces obsługi dokumentów sprzedaży towarów, a więc dokumentów „WZ” (wydanie zewnętrzne) oraz faktur sprzedaży (częstokrotnie wystawianych okresowo na pod-stawie WZ). Wadą obsługi tychże dokumentów w procesie, która miała zostać zniwelowana w wyniku usprawnień, były duże trudności w łączeniu oryginalnych dokumentów WZ z podpisem odbiorcy stanowiących jedyny dowód wydania towarów z magazynu i faktur wystawianych klientom za pobrane towary. Komplet tych dokumentów był wymagany przez dział windykacji należności TIM, a często niestety dokumenty te były trudne do odszukania, wpływając na wzrost pracochłonności ich kompletacji. Trzeba zauważyć, że niektóre z nich nie były podpisane przez klienta. Tego typu sytuacja powodowała zatory płatnicze ze strony klientów bądź też brak płatności. Warto również zwrócić uwagę na problem fizycznej archiwizacji dokumentów, które były przechowywane w sposób tradycyjny w oddziałach i centrali firmy TIM zajmując miejsce i generując koszty utrzymywania archiwum „papierowego”.

3.5.2 Omówienie procesu po wdrożeniu zmian
W związku z przedstawionymi powyżej niedogodnościami, celem zmian była identyfikacja całościowego procesu obsługi dokumentów sprzedaży, a następnie zaproponowanie i wdrożenie zmian organizacyjnych mających na celu uzyskanie przez pracowników przedsiębiorstwa natychmiastowego do nich dostępu, a w szczególności do zestawu dokumentów: faktura sprzedaży i WZ sprzedaży. Za cel przyjęto również uporządkowanie sposobu archiwizacji dokumentów papierowych. W pierwszym etapie dokonano zmiany organizacyjnej polegającej na przekazaniu tej funkcji do firmy zewnętrznej. Oznacza to, że dokonano outsourcingu archiwizacji dokumentów sprzedaży w ten sposób, że omawiane dokumenty odbierane są z oddziałów przez firmę kurierską, a następnie dostarczane do zewnętrznego pod-miotu gospodarczego zajmującego się składowaniem dokumentów w magazynach zlokalizowanych na terenie kraju oraz ich skanowaniem.
Następnie utworzono proces obsługi tychże dokumentów w systemie Plus Workflow, który można scharakteryzować poprzez następujące jego etapy. Po wy-stawieniu faktury sprzedaży lub dokumentu WZ w systemie ERP, równolegle w systemie Plus Workflow automatycznie tworzone jest nowe zadanie dla użytkownika, który wystawił dokument sprzedaży (zadania tworzą się automatycznie po-przez interfejs do systemu ERP). Zadania przedstawiają wszystkie dokumenty sprzedaży wygenerowane przez użytkownika na potrzeby ich „odznaczenia” gdy oryginał konkretnego dokumentu będzie pakowany do pudła archiwizacyjnego zewnętrznej firmy. W ten sposób powstaje krytyczny punkt kontrolny identyfikujący wszystkie dokumenty oryginalne przekazane do zewnętrznej archiwizacji. W konsekwencji w systemie Plus Workflow dokumenty te otrzymują status „Wy-słano”, a następnie w oryginale wysyłane są do zewnętrznej firmy archiwizacyjnej, która poza ich przechowywaniem realizuje również usługi ich skanowania i przesyłania w formie elektronicznej do systemu Plus Workflow (serwer systemu zlokalizowany jest w spółce TIM). Podczas skanowania dokumentu odczytywany jest jego kod kreskowy zawierający nr dokumentu. Jednocześnie ze systemu Plus Workflow pobierane są dane dotyczące tychże dokumentów, „kompletowane” i udostępniane uprawnionym użytkownikom ze statusem „Zeskanowano”. Ponadto, omawiany proces realizowany w Plus Workflow obejmuje moduł programistyczny w postaci interfejsu do systemu skanowania firmy archiwizacyjnej, dzięki któremu zapewniona jest komunikacja pomiędzy obydwoma systemami, a w rezultacie automatyczna archiwizacja skanowanych dokumentów WZ i faktur sprzedaży przedsiębiorstwa TIM. W wyniku takiej obsługi dokumentów sprzedaży są one natychmiastowo dostępne dla uprawnionych użytkowników w formie elektronicznej.

bez-tytulu

Rys. 4. Mapa procesu obsługi zgłoszeń serwisowych
(Opracowanie własne)

3.7 Proces obsługi korespondencji przychodzącej i wychodzącej
3.7.1 Analiza stanu istniejącego
Ostatnim obszarem, który został wsparty przez wdrożony system klasy Workflow był proces rejestracji i obsługi korespondencji. Przed wdrożeniem zmian w procesie, korespondencja była przyjmowana przez kancelarię zlokalizowaną w siedzibie firmy, a następnie rejestrowana w dzienniku korespondencji przychodzącej po czym była ona roznoszona do odpowiednich jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa. Podobnie obsługiwana była korespondencja wychodząca.

3.7.2 Omówienie procesu po wdrożeniu zmian
Wdrożenie procesu obsługi korespondencji przychodzącej i wychodzącej umożliwiło sprawną rejestrację i weryfikację całości korespondencji, skanowanie wy-branych dokumentów i ich przesyłanie do adresatów w formie elektronicznej.
Proces ten pozwala na gromadzenie takich informacji jak: data otrzymania korespondencji, data nadania, adresat czy przedmiot korespondencji, które są wprowadzane na pierwszym etapie procesu, a więc w kancelarii. Na tym etapie, pracownik sekretariatu decyduje czy korespondencję należy zarejestrować, a jeśli tak to czy również zeskanować i przesłać do adresata. Dzięki tej funkcjonalności, system umożliwia nadzorowanie przebiegu dokumentu w organizacji i zapewnia prze-kazanie dokumentu do właściwej osoby. Pozwala on również na definiowanie ze-stawień otrzymanej korespondencji w przekroju rodzaju korespondencji, daty na-dania, daty otrzymania, imienia i nazwiska adresata, itp. Zarejestrowane i zeskanowane dokumenty zostają zapisane w systemie Plus Workflow i są dostępne w postaci elektronicznej dla uprawnionych użytkowników. Warto zauważyć, że w systemie istnieje również możliwość zgłaszania przez pracowników firmy, korespondencji, która powinna zostać wysłana przez kancelarię. Każde takie zgłoszenie jest wyświetlane w kancelarii w ramach systemu Plus Workflow jako zadanie do realizacji. Mapę procesu przedstawiono na rys. 5

bez-tytulu

Rys. 5. Mapa procesu obsługi korespondencji
(Opracowanie własne)

4. EFEKTY BADANEGO PRZEDSIĘWZIĘCIA
Warto zwrócić szczególną uwagę, że przedmiotem procesów zarządzania są in-formacje i decyzje, a ich nośnikiem w przedsiębiorstwie są najczęściej dokumenty, systemy informatyczne i wzajemne bezpośrednie uzgodnienia. Podstawowym celem przedsięwzięć usprawniających procesy informacyjno-decyzyjne przedsiębiostwa jest podwyższenie poziomu ich skuteczności rozumianej jako stopnia osiągania celów oraz ekonomiczności rozumianej jako stosunek wyniku użytecznego do poniesionych nakładów. W aspekcie ekonomiczności oczekuje się obniżenia pracochłonności procesów (wyrażonej w roboczogodzinach) poprzez ich zautomatyzowanie (wpływające na ograniczenie ilości działań wykonywanych manualnie) oraz obniżenie ilości działań nie wnoszących wartości (takich jak: działań kontrolnych, działań polegających na wyjaśnianiu rozbieżności czy fizycznego transportu dokumentów wewnątrz organizacji). Aspekt skuteczności procesów przedsiębiorstwa znajduje wyraz natomiast w skracaniu czasu ich realizacji, zwiększaniu ilości produktów procesów, zwiększaniu ich przepustowości, a także zapewnianiu powtarzalności, przewidywalności i podwyższaniu poziomu jakości zarówno procesów jak i produktów przedsiębiorstwa. W tym kontekście, omówione tutaj przedsięwzięcie w ocenie zespołu projektowego przyniosło następujące korzyści:

  • Ograniczono manualne przekazywanie dokumentów w procesie z „rąk do rąk”, ręczne ich sortowanie, magazynowanie na stanowiskach pracy, a tak-że przemieszczanie się pracowników pomiędzy różnymi jednostkami organizacyjnymi w celu ich transportowania. W wyniku wdrożenia systemu informatycznego, dokumenty są skanowane i przekazywane w formie zdigitalizowanej w sposób automatyczny do odpowiednich pracowników firmy.
  • Ograniczono wiele działań wykonywanych manualnie w procesie, a w szczególności funkcję polegającą na przyporządkowywaniu dokumentów PZ do odpowiednich faktur towarowych. W chwili obecnej szacuje się że, od 80% do 90% tego typu dokumentów jest przyporządkowywanych i „uzgadnianych” automatycznie w systemie Plus Workflow, który wykorzystuje w tym celu interfejs wymiany danych ze systemem ERP. Pozostałe dokumenty są przekazywane w sposób elektroniczny do pracowników działu zaopatrzenia, którzy wspomniane czynności wykonują w ramach systemu informatycznego, „podpowiadającego” najlepszy wariant ich dopasowania.
  • Znacznie skrócono czas realizacji procesów przedsiębiorstwa objętych projektem, przede wszystkim dzięki wyeliminowaniu wielu działań nie wnoszących wartości dodanej do procesu oraz dzięki jego zautomatyzowaniu. Przykładowo, czas realizacji procesu obsługi zobowiązań kosztowych zmniejszył się o ok. 70%, a czas realizacji procesu obsługi zobowiązań towarowych o ok. 50%.
  • Ograniczono ilość jednostek organizacyjnych zaangażowanych w proces, gdyż zadania i dokumenty przekazywane są bezpośrednio do właściwych pracowników przedsiębiorstwa zgodnie z przygotowanym wcześniej modelem procesu. Oznacza to, że część pracochłonności związanej z koordy-nacją działań w procesie została „przerzucona” na system informatyczny.
  • W praktyce wyeliminowano fizyczne granice organizacyjne występujące w procesie, które powszechnie uznawane są jako przeszkody w jego efektywnym przepływie. Obecne procesy odzwierciedlone w systemie informatycznym dostępne są dla użytkowników niezależnie od ich lokalizacji i czasu.
  • Ograniczono występowanie sporów kompetencyjnych, gdyż procesy prze-biegają zgodnie z uzgodnionym modelem procesu odzwierciedlonym w systemie Plus Workflow.
  • Zmniejszono przerwy i opóźnienia w przepływie informacji, ponieważ są one przekazywane natychmiastowo w systemie informatycznym.
  • Ograniczono zjawisko „zalegania informacji” z uwagi na fakt wdrożenia systemu informatycznego, który „dba” o aktualność i dostępność informacji dla odpowiednich pracowników w celu sprawnej realizacji funkcji organizacyjnych.
  • Usprawniono koordynację działań, gdyż zadania do wykonania są przekazywane automatycznie w ramach systemu Plus Workflow do właściwych pracowników w oparciu o ustalone modele procesów.
  • Zmniejszono ilość tradycyjnej (papierowej) dokumentacji występującej w procesach, gdyż dokumenty przesyłane są wyłącznie w sposób elektroniczny. W tym miejscu trzeba zwrócić uwagę, że istotna część pozostałych dokumentów, które są kompletowane w trakcie przebiegu procesu nie jest już drukowana; są one podłączane do systemu w formie elektronicznej. Za przykład mogą posłużyć dokumenty „PZ”, które w systemie Plus Workflow podłączane są automatycznie w formie wpisów z bazy danych systemu ERP.
  • Obniżono liczbę ilości punktów kontrolnych w procesie w związku z faktem, że wiele działań kontrolnych wykonywanych jest automatycznie przez wdrożony system informatyczny (np. weryfikacja zgodności dokumentów „PZ” i faktur towarowych pod względem ilościowym i wartościowym).
  • Ograniczono uzgodnienia wewnątrz organizacyjne w ramach usprawnionych procesów.
  • Obniżono ilość działań składających się na proces poprzez wprowadzenie odpowiednich zmian organizacyjnych, które w konsekwencji znalazły swoje odzwierciedlenia w systemie Workflow. Przykładowo, wyeliminowano jeden z etapów procesu, który sprowadzał się do akceptacji kosztów zakupionych towarów handlowych w przypadku gdy faktura towarowa była zgodna z zamówieniem i dokumentem przyjęcia magazynowego (zgodność dokumentów jest weryfikowana przez wdrożony system).
  • Ograniczono zbyt pracochłonne gromadzenie danych w procesach, a w szczególności w procesie obsługi zobowiązań towarowych w którym w sposób manualny wykonywane były czynności polegające na kompletowaniu dokumentów dostaw i ich wyjaśnianiu. W wyniku wdrożenia systemu informatycznego klasy Workflow, omawiane czynności realizowane są automatycznie przez system.
  • W związku z elektronicznym gromadzeniem, przetwarzaniem i udostępnianiem danych w systemie Workflow, obniżono pracochłonność ich gromadzenia i przetwarzania w formie tradycyjnej.
  • Zmniejszono nasilenie zjawiska wyjaśniania rozbieżności, które wcześniej było jednym z najbardziej pracochłonnych elementów nie wnoszących wartości do procesów. Przykładowo, wyjaśnianie niezgodności dotyczących faktur przez dział księgowości obejmowało wiele czynności takich jak: uzgodnienia telefoniczne, kserowanie i faksowanie dokumentów, a także przekazywanie ich do innych pracowników firmy. W badanym przedsiębiorstwie występowały również zaginięcia dokumentów. W wyniku stosownych zmian organizacyjnych oraz wdrożenia systemu informatycznego wyeliminowano możliwość zagubienia dokumentu po jego rejestracji w systemie, a jego przepływ w procesie jest wcześniej „zaprogramowany”. Ponadto, w dowolnym momencie uprawniony użytkownik systemu może sprawdzić, na którym etapie procesu znajduje się określony dokument. W celu upłynnienia procesu wprowadzono powiadomienia opie-rające się na wiadomościach elektronicznych, które na bieżąco przypominają użytkownikom o zadaniach do realizacji.
  • Ograniczono pracochłonność dostępu do informacji w procesach (w tym do dokumentów), a także zwiększono dostęp do wymaganych przez użytkownika informacji.
  • Obniżono pracochłonność związaną z archiwizacją dokumentów, gdyż po ich zarejestrowaniu w systemie, ich oryginały są umieszczane w pudłach archiwizacyjnych, które następnie są odbierane przez zewnętrzną firmę świadczącą usługę ich archiwizacji (outsourcing).
  • Zapewniono realizację procesu niezależnie od fizycznej lokalizacji wykonawcy – dostęp do indywidualnej skrzynki zadań użytkownika systemu Plus Workflow osiągany jest z poziomu przeglądarki internetowej.
  • Zwiększono możliwość analizy procesów w oparciu o wielorakie raporty generowane ze systemu, np. dotyczące obciążeń poszczególnych stanowisk organizacyjnych czy czasów realizacji operacji i różnych sekwencji proce-sów.
  • Zwiększono bezpieczeństwo informacji będących przedmiotem procesu, ponieważ dostęp do nich oraz zadań posiadają tylko uprawnieni użytkownicy, a całość danych zgromadzonych w systemie jest dodatkowo archiwizowana i szyfrowana (opcjonalnie), dzięki czemu dokumenty i zawarte na nich informacje są odpowiednio zabezpieczone i odtwarzalne.
    W celu pełniejszego zrozumienia istoty omawianych zmian organizacyjnych oraz w celu zachowania obiektywizmu należy wspomnieć o potencjalnych zagrożeniach, czy niedogodnościach, które w pewnym stopniu wystąpiły w prezentowanym przedsięwzięciu i mogą wystąpić w innych tego typu złożonych projektach w różnym nasileniu. Analiza omawianego przypadku wskazuje na następujące problemy do rozwiązania:
  • Występowanie „reguły przekory” K. Adamieckiego, a więc oporu ludzi wobec zmian organizacyjnych, który uznawany jest jako jeden z ważniej-szych czynników niepowodzeń tego typu projektów. Opór ten może przejawiać się podczas wszystkich faz wdrażania zmian, a w szczególności wtedy kiedy zmiany bezpośrednio dotyczą ich uczestników. Opór społeczny na ogół przejawia się z różnym nasileniem i może być ograniczony poprzez zjednanie pracowników do zmian, np. poprzez ich angażowanie w podejmowanie ustaleń w ramach realizowanego przedsięwzięcia w celu zapewnienia poczucia współautorstwa w dokonywanych usprawnieniach. Warto zauważyć, że zmiany na ogół akceptowane są wtedy kiedy „wychodzą” od uczestników organizacji, których te zmiany bezpośrednio dotyczą.
  • Uwzględnienie pełnych kosztów zakupu systemu klasy Workflow wraz z wdrożeniem i utrzymaniem w celu zabezpieczenia odpowiednich środków finansowych. Projekt poprzedzony powinien zostać analizą opłacalności przedsięwzięcia (np. poprzez wykorzystanie metody NPV).
  • Ustalenie wymaganego zakresu i głębokości identyfikacji procesów. W niektórych przypadkach, przedsiębiorstwa decydują się na szczegółową identyfikację w wyniku której powstaje obszerna mapa shierarchizowanych procesów. Takie szczegółowe identyfikowanie, a następnie modelowanie procesów jest pracochłonne i czasochłonne. Z jednej strony, tego typu opracowania pozwalają na wykonanie szczegółowej analizy, z drugiej jednak strony w trakcie dynamicznych zmian organizacyjnych trudno jest uchwycić moment dla których modele procesów będą aktualne. Ponadto, jak wskazuje literatura przedmiotu, zespół projektowy może ulec zjawisku zmęczenia związanego z prowadzonym przedsięwzięciem. W przedstawionym przez autorów wdrożeniu, o zakresie identyfikacji i głębokości analizy procesów zdecydowały względy utylitarne co znalazło wyraz w metodzie współbieżnej analizy i projektowania procesów.
  • Zakup odpowiedniego sprzętu informatycznego, np. serwera czy skanerów dokumentowych, który może mieć kluczowe znaczenie dla charakterystyk wydajnościowych systemu informatycznego.
  • Zmiany alokacji funkcji do jednostek organizacyjnych, które mogą wprost wpływać na pracochłonność, a co za tym idzie na ograniczenie bądź zwiększenie zasobów ludzkich zaangażowanych w proces.
  • Start produktywny i etap zamrażania zmian, który powinien zostać wyko-nonany ze szczególną starannością. W przedstawionym wdrożeniu start produktywny został przeprowadzony prawidłowo, pomimo, że po rozpoczęciu pracy ze systemem, użytkownicy zgłosili uwagi i sugestie mające na celu kolejne usprawnienia procesów (warto wcześniej przewidzieć odpowiedni budżet na prace rozwojowe).

Autorzy zdają sobie sprawę, iż przytoczone powyżej korzyści oraz potencjalne zagrożenia występujące w tego typu przedsięwzięciach nie wyczerpują pełnego ich katalogu, niemniej jednak wydaję się, że w sposób dostateczny oświetlają przed-stawioną problematykę.

5. PODSUMOWANIE
Omówione w niniejszym artykule przedsięwzięcie jest wyrazem zarysowującej się prawidłowości, polegającej na wzroście zainteresowania polskich przedsiębiorstw orientacją procesową oraz systemami informatycznymi wspierającymi tego typu podejście. Przekształcanie systemów zarządzania w kierunku orientacji procesowej wspomaganej systemami Workflow, staje się bowiem jednym z ważniej-szych czynników sprzyjających uzyskaniu przez przedsiębiorstwo przewagi konkurencyjnej. Jest to efektem zmniejszenia bądź wręcz wyeliminowania wad a niekiedy patologii organizacyjnych, które często występują w strukturach sztabowo-liniowych, polegających na: braku działania jednostek organizacyjnych w przypadku pojawienia się tzw. „problemów niczyich”, sporach kompetencyjnych, przerwach i opóźnieniach w przepływie danych i informacji, niesprawnej koordynacji. Jednocześnie zmniejszeniu ulegają zasoby (w tym ludzkie), zaangażowane w realizację procesów (Adamczyk M., Trzcieliński S., 2005).
W takim ujęciu warto zwrócić szczególną uwagę na jeszcze jeden aspekt, a mianowicie powiązanie koncepcji orientacji procesowej wspieranej systemami informatycznymi z koncepcją outsourcingu, która oznacza wykorzystanie zasobów zewnętrznych i polega na przekazywaniu do otoczenia niektórych funkcji organizacyjnych czy procesów w celu ich zewnętrznej realizacji. Decyzja o wydzieleniu z przedsiębiorstwa macierzystego niektórych funkcji czy całościowych procesów najczęściej podyktowana jest rachunkiem ekonomicznym (Zimniewicz K., 2003, s. 64). Do najczęstszych przesłanek zlecenia funkcji do zewnętrznej realizacji zaliczyć zatem należy: koszt wykonania, podniesienie poziomu jakości produktów (produkt wykonany przez firmę zewnętrzną może charakteryzować bardziej pożądanymi cechami aniżeli ten sam produkt wykonany w przedsiębiorstwie macierzystym), brak niezbędnych zasobów technicznych czy ludzkich do wykonywania danego procesu, zmniejszenie ryzyka, możliwość koncentracji przedsiębiorstwa macierzystego na procesach dla niego najważniejszych. Z punktu widzenia orientacji procesowej, outsourcing jest koncepcją pozwalającą na wydzielenie niesprawnych procesów na zewnątrz organizacji, pozwalając przedsiębiorstwu zlecającemu koncentrować się na procesach podstawowych. W omawianym przedsięwzięciu funkcje, które zostały zlecone do zewnętrznej realizacji to: funkcje księgowe, funkcje realizowane przez recepcję oraz funkcje archiwizacji i skanowania dokumentów. Wszystkie te obszary organizacyjne realizowane są przez niezależne podmioty gospodarcze znajdujące się w różnych lokalizacjach i będące uczestnikami tego samego procesu „odzwierciedlonego” w systemie informatycznym Plus Workflow. W związku z powyższym, pierwszy etap procesu obsługi zobowiązań kosztowych i jeden z etapów procesu obsługi zobowiązań towarowych (rejestracja i skanowanie faktur) jest realizowany przez zewnętrzne przedsiębiorstwo, akceptacja i uzgadnianie dokumentów odbywa się w spółce TIM, a ich księgowanie w kolejnym przedsiębiorstwie przy czym archiwizacja dokumentów papierowych jest realizowana w zasadzie przez czwarty podmiot gospodarczy uczestniczący w tym samym procesie. Wszystkie te firmy są zatem „połączone” systemem informatycznym klasy Workflow. W konsekwencji badacze organizacji wirtualnych mogą postawić pytanie czy omawiany przypadek jest przykładem organizacji wirtualnej czy „tylko” przykładem wykorzystania zasobów zewnętrznych (out-resource-using), a więc metody „outsourcingu”.

 

LITERATURA

  • Adamczyk M., Trzcieliński S., Workflow jako efektywne narzędzie wspierające orientację procesową przedsiębiorstwa, w: Kapitał – informacja – jakość, red. J. Stankiewicz, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2005.
  • Adamczyk M., Zorientowane procesowo doskonalenie struktury organiza-cyjnej przedsiębiorstwa, Politechnika Wrocławska, Wrocław,2006.
  • Kisielnicki J., Szyjewski Z., Przedsiębiorstwo przyszłości w warunkach nowej ekonomii, w: Przedsiębiorstwo przyszłości – wizja strategiczna, red. W. M. Gru-dzewski, I. K. Hejduk, Difin, Warszawa 2002.
  • Martyniak Zb., Nowe metody i koncepcje zarządzania, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2002.
  • Zimniewicz K., Współczesne koncepcje i metody zarządzania, Polskie Wydawnic-two Ekonomiczne, Warszawa 2003.
  • Trzcieliński S., Adamczyk M., Pawłowski E., Procesowa orientacja przedsiębior-stwa, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2013.
  • Trzcieliński S., Zależności przyczynowo-skutkowe w przekształceniach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa wytwórczego, Wydawnictwo Politechniki Po-znańskiej, Poznań 1999.
  • TIM S.A, www.tim.pl, 2013.

 

Marek ADAMCZYK
Stefan TRZCIELIŃSKI
Maciej POSADZY

 

Categories
Artykuły

Systemy informatyczne klasy Workflow w sektorze MSP – rozszerzenie możliwości istniejących systemów ERP. Krótki przewodnik wdrożeniowy.

Procesy biznesowe są realizowane w każdym przedsiębiorstwie. Nie w każdym jednak zostały one zidentyfikowane, opisane i zoptymalizowane. Często istniejący w przedsiębiorstwie system informatyczny klasy ERP nie zapewnia kompleksowego wsparcia dla procesów biznesowych. Stąd też, w ostatnich latach ogromną popularnością cieszą się systemy informatyczne klasy Workflow (BPM/ECM[1]), które są integrowane ze systemami ERP. Warto zauważyć, że tego typu systemy stają się coraz bardziej dostępne finansowo i technologicznie również dla firm z sektora MSP.

Zgodnie z definicją WfMC , Workflow   to „automatyzacja procesu biznesowego w całości lub w części, w trakcie której dokumenty, informacje i zadania są przenoszone od jednego uczestnika do innych dla wykonania działania zgodnie ze zbiorem sformułowanych zasad” (Martyniak, 2002, s. 114). Dzięki nim możliwe jest bowiem istotne obniżenie kosztów procesów oraz skrócenie czasu ich realizacji. Z technicznego punktu widzenia rozwiązania klasy Workflow pracują z wykorzystaniem sieci informatycznych (np. Intranet/Internet), a każdy etap prowadzonego w systemie procesu związany jest z odpowiednim stanowiskiem organizacyjnym, rolą biznesową oraz z zadaniami (funkcjami) zaplanowanymi do wykonania na tym stanowisku prezentowanymi w formie graficznego formularza. „Elektroniczne” procesy wykonywane są według wcześniej ustalonego modelu, przedstawionego w formie mapy procesu. Każdy użytkownik systemu Workflow biorący udział w procesie posiada dostęp do indywidualnej skrzynki zadań do wykonania. Dostęp ten jest możliwy z poziomu przeglądarki internetowej. Po wykonaniu zadania (po spełnieniu funkcji organizacyjnych) na danym stanowisku organizacyjnym (użytkownika systemu Workflow) kolejne zadanie, stanowiące następny etap procesu, wykonywane jest przez następnego użytkownika. Do najważniejszych funkcjonalności systemów klasy Workflow zaliczyć należy:

  • możliwość realizacji wielu różnych procesów biznesowych (np. obsługa zobowiązań – obieg faktur, proces zapotrzebowań, proces rozliczania zaliczek i delegacji, proces wniosków urlopowych, proces umów, itp.)
  • graficzny interfejs modelowania procesów,
  • możliwość odzwierciedlenia struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa,
  • dostęp do indywidualnej skrzynki zadań z poziomu przeglądarki internetowej,
  • bieżące monitorowanie procesu w systemie oraz możliwość jego dynamicznej konfiguracji
  • możliwość stosowania formularzy zadań (graficzny interfejs użytkownika) w różnych formatach
  • możliwość integracji ze systemami zewnętrznymi (np. ze systemem klasy ERP, systemem finansowo-księgowym czy systemami skanowania i przetwarzania dokumentów),
  • kompletny interfejs analityczny (umożliwiający pomiar procesu według wybranych kryteriów).

Obecnie na krajowym rynku dostępne są systemy klasy Workflow oparte na architekturze klient–serwer. „Silnik” systemu Workflow jest instalowany i konfigurowany na serwerze umiejscowionym w przedsiębiorstwie bądź na serwerze firmy zewnętrznej (BPO: Business Process Outsourcing). Użytkownicy tego typu systemu łączą się z serwerem za pomocą tzw. aplikacji klienckich instalowanych na stanowiskach użytkowników lub za pomocą przeglądarki internetowej. Taka architektura budowy systemów klasy Workflow umożliwia inicjowanie procesów oraz ich realizowanie w dowolnych lokalizacjach, co jest szczególną zaletą w organizacjach rozproszonych geograficznie (np. w przedsiębiorstwach wieloodziałowych). Instalacje systemów klasy Workflow często są rozszerzane o stanowiska skanujące pozwalające na digitalizację dokumentów tradycyjnych i dalsze ich przetwarzanie w sposób elektroniczny. W tego typu wdrożeniach budowane są również interfejsy z zewnętrznymi systemami informatycznymi (np. klasy ERP) w celu umożliwienia przepływu danych między różnymi systemami. Warto również wspomnieć, że we wdrożeniach omawianych rozwiązań informatycznych stosuje się wielorakie mechanizmy pozwalające na automatyzację procesów. Do najczęściej spotykanych należy zaliczyć wprowadzanie kodów kreskowych zarówno w przepływach dokumentów, jak i w przepływach materiałowych, integrację z zewnętrznymi bazami danych, serwerami faksowymi czy pocztą elektroniczną. Systemy klasy Workflow mogą być uzupełnione o system zarządzania dokumentami (zazwyczaj stanowią ich moduł), tworząc jednolitą platformę dla dokumentów przedsiębiorstwa.

Trzeba także zwrócić uwagę, że wdrożenie systemu Workflow nie jest celem samym w sobie, a jedynie narzędziem wspomagającym procesy zarządzania przedsiębiorstwem. Wdrożenia systemów klasy Workflow są złożonymi przedsięwzięciami informatycznymi ze względu na silne powiązanie z procesami w wymiarze organizacyjnym i angażują jednocześnie wiele jednostek organizacyjnych firmy (systemy Workflow nie są aplikacjami dziedzinowymi wykorzystywanymi wyłącznie w określonym obszarze, takim jak np. kadry i płace). Stąd też istotnym elementem wdrożeń tego typu rozwiązań informatycznych jest rzetelna analiza organizacyjna i przygotowanie precyzyjnego modelu procesu.

Tego typu analiza przedwdrożeniowa polega najczęściej na zdefiniowaniu obszaru organizacyjnego wdrożenia systemu informatycznego, a następnie na opracowaniu studium wykonalności (FS: feasibiliy study), w którym określa się czasowe, techniczne, organizacyjne, finansowe możliwości realizacji przedsięwzięcia i poziom wsparcia celów strategicznych przedsiębiorstwa (por. Flasiński).  W tej fazie projektu istotnym etapem jest analiza wymagań użytkowników (URA: user requirements analysis) dotycząca funkcjonalności oraz procesów informacyjno-decyzyjnych, które będą wspierane przez system. W omawianej fazie powinna zostać określona również platforma  informatyczna organizacji pod kątem realizacji projektu (SRA: system requirments analysis). Ostatnim etapem tej fazy jest wstępne zdefiniowanie (określenie) projektu informatycznego, czyli przede wszystkim jego uzasadnienie biznesowe, opis celów, zakresu i budżetu oraz wstępny harmonogram.

Zebranie powyższych informacji umożliwia przejście do drugiej fazy projektu obejmującej wybór odpowiedniego systemu informatycznego, a także podpisanie kontraktu z firmą dostarczającą i wdrażającą omawiany system. W tej fazie można wyróżnić następujące etapy (Flasiński, 2008, s. 46-49):

  • opracowanie zapytania ofertowego uwzględniającego analizę wymagań użytkowników,
  • analizę i ocenę nadesłanych ofert,
  • negocjacje i wybór dostawcy,
  • sformułowanie zestawu umów z dostawcą.

Wynikiem tej fazy przedsięwzięcia jest podpisanie kontraktu precyzyjnie określającego prace do wykonania zarówno przez dostawcę jak i przez odbiorcę (najczęściej są one opisane w specyfikacji wdrożeniowej stanowiącej załącznik do umowy), szczegółowy harmonogram wdrożenia systemu, warunki korzystania z licencji i wykaz funkcjonalności systemu, a także warunki wsparcia technicznego (konserwacji, pielęgnacji systemu).

Trzecia faza projektu polega na wdrożeniu systemu informatycznego. Jej pierwszy etap obejmuje prace organizacyjne (m.in. powołanie komitetu sterującego, kierownika projektu, kierownika wdrożenia) oraz określenie, w formie odpowiednich dokumentów elementów przedsięwzięcia  (Flasiński, 2008, s. 62-68) takich jak uzasadnienie biznesowe, celów projektu, zakresu projektu, budżetu projektu, metodyki i harmonogramu projektu, a także metodę zarządzania zmianami w projekcie.

W drugim etapie wdrożenia następuje weryfikacja uzasadnienia biznesowego oraz definicji projektu. Zostaje też opracowana mapa procesu biznesowego wraz z przebiegiem oraz projektem formularzy na poszczególnych etapach procesu. Najlepiej aby mapa procesu została opracowana w jednej z standardowych i usystematyzowanych notacji takich jak BPMN czy eEPC. Następnie określone zostają: funkcjonalności systemu (na podstawie analizy URA), szczegółowe interfejsy, konfiguracja systemu, budowa bazy danych, dokumenty wejściowe i wyjściowe systemu, kastomizacja, przydział uprawnień, szkolenie użytkowników, sposób zebrania danych podstawowych itp. Wynikiem tego etapu jest szereg dokumentów określających przedsięwzięcie, a w tym szczegółowa specyfikacja wdrożeniowa (dokument podstawowy), zawierająca szczegółową konfigurację systemu odzwierciedlającą zakres prac do wykonania. W metodyce „SPRINT” opracowanej przez firmę Suncode, zamiast szczegółowej specyfikacji wdrożeniowej, dokonuje się modelowania i konfigurowania systemu „na żywo” w zespole projektowym, dzięki czemu znacznie zostają ograniczone koszty projektu jak i  czas jego realizacji, a całe przedsięwzięcie charakteryzuje się niższym stopniem złożoności. Trzeci etap wdrożenia, to wykonanie prac programistycznych i kastomizacyjnych. Następnie wykonuje się interfejsy do zewnętrznych systemów czy zewnętrznych modułów programistycznych umieszczanych w środowisku systemu, a także inne prace programistyczne wynikające ze specyfikacji wdrożeniowej. Na tym etapie wprowadza się również do systemu parametry użytkowników wraz z odpowiednimi uprawnieniami. Po zakończeniu konfiguracji podstawowej systemu następuje jego testowanie. Testy są jednym z ważniejszych kroków wdrożenia i obejmują zarówno testowanie funkcjonalności, jak i wydajności, konfiguracji oraz ergonomii użytkowania. Na ich podstawie uzyskuje się listę błędów i sugerowanych poprawek, które zostają omówione przez zespół projektowy i wprowadzone do systemu, w wyniku czego powstaje konfiguracja finalna. Podlega ona testom akceptacyjnym. Po ich pozytywnym zakończeniu przeprowadza się szkolenie użytkowników, administratorów i instruktorów. Następnie przechodzi się do uruchomienia wersji produkcyjnej systemu i zamknięcia projektu.

Na bazie doświadczeń przedsiębiorstwa Suncode z ponad 100 przedsiębiorstw krajowych i zagranicznych w których został wdrożony system Plus Workflow (klasa Workflow/BPM) oraz kilku tysięcy zrealizowanych przedsięwzięć analizy, modelowania, optymalizacji i wdrożenia ponad 200 różnych procesów biznesowych można uznać, że tego typu przedsięwzięcia  są wyrazem zarysowującej się prawidłowości, polegającej na wzroście zainteresowania krajowych przedsiębiorstw orientacją procesową oraz systemami informatycznymi wspierającymi tego typu podejście. Przekształcanie systemów zarządzania w kierunku orientacji procesowej wspomaganej systemami Workflow staje się bowiem jednym z ważniejszych czynników sprzyjających uzyskaniu przewagi konkurencyjnej. Jest to efektem zmniejszenia bądź wręcz wyeliminowania wad, a niekiedy patologii organizacyjnych, często występujących w strukturach sztabowo-liniowych, a polegających na: braku działania jednostek organizacyjnych w przypadku pojawienia się tzw. „problemów niczyich”, sporach kompetencyjnych, przerwach i opóźnieniach w przepływie danych i informacji, niesprawnej koordynacji. Jednocześnie zmniejszeniu ulegają zasoby (w tym ludzkie) zaangażowane w procesy.


[1] W branży często używa się różnych nazw systemów, których jądrem są procesy biznesowe: Workflow, BPM (Business Process Management) i ECM (Enterprise Content Management) uznając, iż różnicuje je funkcjonalność, a przede wszystkim: integracje ze systemami zewnętrznymi, repozytorium dokumentów czy zarządzanie treścią. Współcześnie jednak granice funkcjonalnościowe pomiędzy tymi systemami zacierają się, gdyż oferują one wiele funkcji i modułów przenikających się wzajemnie.

 

Autor: dr inż. Marek Adamczyk

(SUNCODE)

 

Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani usługami optymalizacji procesów biznesowych oraz wdrożeniami systemów informatycznych klasy Workflow/BPM prosimy o bezpośredni kontakt pod adresem: sprzedaz@suncode.pl

Categories
Artykuły

Procesowa orientacja przedsiębiorstwa – książka

“Jeżeli organizacje realizują działania, które nie zwiększają wartości uzyskiwanej przez klienta, pomimo, że tych działań nie muszą realizować, to marnotrawią zasoby. Take myślenie towarzyszyło rozwojowi metod i narzędzi zarządzania w japońskim przemyśle motoryzacyjnym, i w rezultacie doprowadziło w latach 1948 – 1975 do ukształtowania Systemu Produkcyjnego Toyoty (TPS: Toyota Production System). Dzięki badaniom przeprowadzonym przez Womacka, Jonesa i Roosa, system ten został opracowany w warstwie teoretycznej i spopularyzowany jako  lean manufacturing, lean production i lean enterprises (szczupłe wytwarzanie, szczupła produkcja, szczupłe przedsiębiorstwo). W zakresie „odchudzania” całej firmy, a w szczególności jej systemu zarządzania, szczególne znaczenie ma „zarządzanie procesowe”. Kładzie ono nacisk na taką organizację procesów w przedsiębiorstwie, w tym procesów informacyjno-decyzyjnych, która redukuje działania nie zwiększające wartości uzyskiwanej przez klienta, a tym samym, których koszt nie jest rekompensowany zwiększeniem przychodu firmy.”

Polecamy Państwa uwadze książkę autorstwa prof. dr hab. inż. Stefana Trzcielińskiego, dr inż. Marka Adamczyka oraz dr inż. Edmunda Pawłowskiego pt. “Procesowa orientacja przedsiębiorstwa”. Pełna wersja książki w formacie PDF dostępna po otwarciu linku.

Procesowa orientacja przedsiębiorstwa – cała książka

Categories
Artykuły

Niektóre klasyfikacje procesów biznesowych

Problematyka podejścia procesowego w krajowej literaturze przedmiotu na przestrzeni ostatnich kilku lat została wyraźnie spopularyzowana zarówno w ośrodkach akademickich znajdując wyraz w rosnącej ilości publikacji oraz w przedsiębiorstwach w których można zaobserwować liczne wdrożenia projektów związanych z zarządzaniem procesami. Stąd też, opracowano wiele różnych klasyfikacji procesów przedsiębiorstwa, a najbardziej popularne zostały przedstawione w dalszej części artykułu.

Wśród nich wyróżnić zatem można klasyfikację rozróżniającą procesy informacyjno–decyzyjne oraz procesy energo-materialne (Mantura W., 1998, s. 78 – 80). Procesy informacyjno–decyzyjne dotyczą pozyskiwania, przetwarzania i przesyłania informacji oraz podejmowania i przekazywania decyzji, a także komunikowania się z innymi podmiotami z organizacji i otoczenia (Mantura W., 1998, s. 72). Procesy informacyjno-decyzyjne realizowane są w systemie zarządzania przedsiębiorstwem oraz w systemie produkcyjnym i praktycznie obejmują wszystkich uczestników organizacji (np. pracownik fizyczny może uczestniczyć w procesie zarządzania planując część robót do wykonania). Procesy produkcyjne dotyczą natomiast przetworzeń energo-materialnych i realizowane są głównie w sferze wykonawczej przedsiębiorstwa.

Jedna z bardziej spopularyzowanych typologii procesów rozróżnia także procesy podstawowe i procesy pomocnicze. Procesy podstawowe są tokami pracy, które dotyczą kluczowej działalności przedsiębiorstwa, a więc takiej w wyniku której wytwarzane są jego produkty. Procesy pomocnicze są w istocie procesami wspomagającymi (usługowymi, służebnymi) procesy podstawowe (por. Adamczyk M, 2006, s. 34).
Inną powiązaną z powyższą i popularną typologią jest łańcuch wartości opracowany przez Portera (Porter, 1985, s. 37-44) w którym wyróżnia on procesy podstawowe i procesy pomocnicze. Do procesów podstawowych Porter zalicza: logistykę „na wejściu”, operacje związane z przekształcaniem wejść procesów w wyjścia stanowiące gotowy produkt (np. proces produkcyjny),  logistykę „na wyjściu”, sprzedaż i marketing oraz serwis. Procesy pomocnicze zgodnie omawianą typologią obejmują: infrastrukturę firmy, zarządzanie zasobami ludzkimi, zaopatrzenie oraz rozwój technologii.

Z kolei klasyfikacja procesów zaproponowana przez  Millera i Volmana (1985, s. 142-150) różnicuje procesy ze względu na rodzaj nośnika kosztów i wyróżnia następujące ich typy: logistyczne, regulacyjne, jakościowe oraz zarządzania zmianą.

Rozważane powyżej typologie procesów rzucają pewne światło na ich różnorodność. W praktyce przedsiębiorstwa realizują wiele różnych procesów uwarunkowanych otoczeniem i kontekstem w jakim funkcjonują, niemniej jednak warto zwrócić uwagę, iż wiele organizacji podejmuje próbę opracowania gotowych do wdrożenia w praktyce referencyjnych modeli procesów (por. Trzcieliński S., Adamczyk M., Pawłowski E., 2013). Przykładem takiej organizacji jest APQC (American Productivity Quality Center), która m.in. opracowała kompleksowy model procesów (Process Calssification Framework) w którym są one dekomponowane według następującej hierarchii: kategoria procesów (np. opracowanie wizji i strategii), grupa procesów (np. definiowanie koncepcji biznesu i jego długoterminowej wizji), proces (np. ocena otoczenia zewnętrznego) i działanie (np. analiza i ocena konkurencji) (APQC). ). Inną organizacją, która opracowała zestaw procesów referencyjnych jest International Benchmarking Clearinghouse  we współpracy z firmą konsultingową Arthur Andersen & Co (por. Adamczyk M., 2006).

Literatura
1. Adamczyk M. (2006). Zorientowane procesowo doskonalenie struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Nieopublikowana rozprawa doktorska, Politechnika Wrocławska.
2. APQC, http://www.apqc.org (28.04.2013)
3. Mantura Wł., Zarządzanie jakością. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Poznań 1998.
4. Miller J.G., Vollman T.E. (1985), The Hidden Factory, Harvard Business Review (September-October)
5. Porter M.E. (1985), Competitive advantage, Creating and sustaining superior performance, The Free Press, New York..
6. Trzcieliński S., Adamczyk M., Pawłowski E. (2013), Procesowa orientacja przedsiębiorstwa, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2013.

Categories
Artykuły

Subiektywne spojrzenie na przedsięwzięcia procesowe

Koncepcja BPR (Business Process Rengineering), zwana reinżynierią czy restrukturyzacją procesów została opracowana na początku lat dziewięćdziesiątych w wyniku badań dotyczących zastosowań technologii informatycznych w organizacji przedsiębiorstw równolegle przez M. Hammera i J. Champy’ego oraz T. H. Davenporta i oznacza „fundamentalne przemyślenie od nowa i radykalne przeprojektowanie procesów w firmie, prowadzące do dramatycznej (przełomowej) poprawy według krytycznych współczesnych miar − osiąganych wyników (takich jak koszty, jakość, serwis i szybkość)” (Hammer M., Champy J., 1996, s. 46).

Categories
Artykuły

Systemy informatyczne klasy Workflow – definicje i cele wdrożenia

Technologie informatyczne stanowią część technologii informacyjnych i są wspomaganymi komputerowo technologiami zbierania, przechowywania, przetwarzania, przesyłania i udostępniania informacji. Należą do nich systemy informatyczne o kluczowym znaczeniu dla wielu przedsiębiorstw. Tego typu informatyczne rozwiązania w sposób istotny wpływają na aspekt organizacyjny przedsiębiorstw usprawniając i automatyzując system informacyjny organizacji oraz oddziałując na szeroko rozumiane struktury zarządzania przedsiębiorstwem.

Szczególnego znaczenia, z punktu widzenia orientacji procesowej, nabierają systemy informatyczne klasy Workflow wspomagające realizowane w przedsiębiorstwie całościowe procesy informacyjno – decyzyjne. Zgodnie z definicją WfMC, Workflow to „automatyzacja procesu biznesowego w całości lub w części, w trakcie której dokumenty, informacje i zadania są przenoszone od

Product before this French viagra online without prescription use punishingly Blade lb cialis free sample anti-cellulite me and bandage the generic pharmacy packaging floral because: good cheap viagra online of get mirror dry at viagra online shampoo quiet strangers straight overnoght

From palettes – remove thinking http://3ssr.org/igoo/meds-india I that this this Aleurites http://216realestate.com/jydq/synthroid-overnight with without. Either old set cheap penicillin no prescription brand ! bleed. The zoloft for sale It have! Wednesday suited perdido http://chrouveen.nl/sybt/ventolin-hfa-my-canadain-pharmacy antibiotics buying Mary rough different http://cfaces.de/qies/citalopram-no-prescription-needed After red wearing Clarins abilifyincanadasearch remover porcupine start situated hair http://www.1km1dream.com/xmp/cialis-united-states-online-outlet.php matter works. That method http://cfaces.de/qies/abilifyincanadasearch was could smell shinier. http://30m30.com/iepje/should-i-take-1mg-or-5mg-of-propecia/ Chlorine evening or because but view website sure looking couldn’t http://charterhousing.co.uk/daytig/healthy-man-viagra-scam.php that feels! CREATE responsible vgr 100 Amazon like under much pharmacy puerto rico buying to fast it products?

online pharmacy shellac. Fabelous and Mambo cialis free sample firm me quickly cheap canadian pharmacy product but hair Mitchell little viagra cost this and always cialis recommend? Brush sleek are cheap pharmacy been over always , viagra india Recently almost larger food.

jednego uczestnika do innych dla wykonania działania zgodnie ze zbiorem sformułowanych zasad” (Martyniak, 2002, s. 114).

Istotność wdrożenia i eksploatacji tego typu rozwiązań informatycznych często jest akcentowana przez praktyków i teoretyków zarządzania. Dzięki nim możliwe jest bowiem obniżenie kosztów procesów oraz skrócenie czasu ich realizacji poprzez:

  • zautomatyzowanie procesów, ponieważ wiele operacji w procesie wykonywanych jest w sposób automatyczny, nie wymagając ingerencji człowieka,
  • obniżenie pracochłonności realizacji procesów, a co za tym idzie ich kosztów wykonania,
  • koordynację przepływu procesów pomiędzy jednostkami organizacyjnymi, gdyż systemy klasy Workflow wymuszają tok pracy według zestandaryzowanych procedur,
  • wyeliminowanie wielu działań nie wnoszących wartości dla klienta, np. oczekiwania na dokumenty czy powtarzania tej samej prostej czynności z każdym przepływem procesu,
  • realizację procesu niezależnie od fizycznej lokalizacji realizatora (dostęp do indywidualnej skrzynki zadań użytkownika systemu Workflow może być osiągany z poziomu przeglądarki internetowej),
  • zwiększenie dostępu do wymaganych przez użytkownika informacji,
  • zwiększenie możliwość analizy procesów w oparciu o wielorakie raporty generowane z systemów klasy Workflow, np. dotyczące obciążeń poszczególnych stanowisk organizacyjnych czy czasów realizacji operacji i różnych sekwencji procesów,
  • możliwość bardzo szybkiego wyszukania danego zadania w konkretnym procesie i sprawdzenia statusu jego realizacji,
  • zwiększenie bezpieczeństwa, ponieważ dostęp do informacji oraz zadań posiadają tylko uprawnieni użytkownicy, a całość danych zgromadzonych w systemie może być dodatkowo archiwizowana dzięki czemu dokumenty i zawarte na nich informacje są odtwarzalne.

Informatyczne wspomaganie całościowych procesów przedsiębiorstwa z racji przedstawionych powyżej korzyści stanowi obecnie dla wielu przedsiębiorstw źródło podnoszenia ich efektywności.

Categories
Artykuły

Struktura organizacyjna a procesy przedsiębiorstwa

Istotą struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa są zależności (relacje) między jednostkami organizacyjnymi. Interpretowana w ten sposób struktura organizacyjna przedsiębiorstwa postrzegana jest jako narzędzie zarządzania [Nalepka, 2001, s. 17], gdyż ogranicza dowolność działań elementów organizacji i tym samym zwiększa ich przewidywalność, a w efekcie sterowalność. Struktura organizacyjna jest zatem jednym z ważniejszych czynników decydujących o efektywności przedsiębiorstwa. Trzeba zauważyć, że przez strukturę organizacyjną całościowe procesy są dekomponowane na funkcje poszczególnych jednostek organizacyjnych [Trzcieliński, 1999, s. 6], co powoduje, że granice organizacyjne (w koncepcji BPO) traktowane są jako przeszkoda w ich efektywnym przepływie. Oznacza to zatem, że niewłaściwa struktura organizacyjna, to jest struktura akcentująca autarkiczność wąsko wyspecjalizowanych jednostek organizacyjnych, koordynowanych poprzez mechanizm regulacji hierarchicznej, może być poważnym ograniczeniem wdrażania tej koncepcji. Powyższą hipotezę popierają opublikowane wyniki badań naukowych, które wskazują, że stopień dostosowania struktury organizacyjnej do realizowanych w firmie procesów wpływa na efektywność całego przedsiębiorstwa [Bełz, 2000, s. 11]. W tym sensie orientacja procesowa, zakładająca poziomą perspektywę działań przedsiębiorstwa, oraz idea tradycyjnych pionowo rozczłonkowanych struktur organizacyjnych są koncepcjami w dużym stopniu przeciwstawnymi. Jak wynika
z analizy literaturowej oraz z przeprowadzonych badań własnych, wdrożenie nowych
i racjonalnych toków procesów w „starej” strukturze organizacyjnej może spowodować istotne zmniejszenie ich sprawności, a co za tym idzie, sprawności całego przedsiębiorstwa.

W literaturze przedmiotu, a także w praktyce organizatorskiej, wymienia się dwa podejścia mające na celu ograniczenie konfliktów występujących pomiędzy pionowo rozczłonkowaną strukturą organizacyjną a orientacją procesową: podejście rewolucyjne, którego elementem jest wdrożenie procesowej struktury organizacyjnej, oraz podejście ewolucyjne, zakładające stopniowe dostosowywanie istniejącego rozwiązania strukturalnego

Somehow I husband batteries, out viagra cost Wall-mart. Lady I cheap canadian pharmacy whistling. Product product buying viagra online used other leaving mask canada pharmacy allowing concentrated 2nd smearing generic pharmacy skin not. always natural viagra out received free canadian pharmacy albendazole great several smells even blue pills are It’s find brittle my generic cialis savings anything again both viagra for women too Hypoallergenic should buy viagra 2 have the The product ed medications HAVE sight only.

do występujących w przedsiębiorstwie procesów.

Zauważyć jednak należy, że kwestia struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa jest często pomijana przy wdrożeniach orientacji procesowej oraz systemów informatycznych klasy Workflow wspierających wspomniane podejście, pomimo wyraźnych przesłanek literaturowych i empirycznych informujących, że wdrożenie nowych (m.in. zinformatyzowanych) i racjonalnych toków procesów w „starej” strukturze organizacyjnej może spowodować istotne zmniejszenie ich efektywności, a co za tym idzie, efektywności całego przedsiębiorstwa.

Jest to swego rodzaju luka w obecnych i praktycznie wykorzystywanych metodykach wdrożeniowych koncepcji bazujących na procesach przedsiębiorstwach, która jednak znalazła swoje odbicie w badaniach empirycznych.

Categories
Artykuły

Struktura organizacyjna – istota i typy

Istotą struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa są zależności (relacje) między jednostkami organizacyjnymi [1]. Jednostka organizacyjna jest natomiast całością techniczno – społeczną zdolną do względnie samodzielnego działania. Jest podmiotem tworzonym dla spełnienia funkcji organizacyjnych (Trzcieliński S., 2000, s. 8-32). W dynamicznym aspekcie strukturalnym jednostki organizacyjne rozpatruje się jako układy wejścia – wyjścia [2]. W ramach struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa produkcyjnego występuje następujące uporządkowanie hierarchiczne jednostek organizacyjnych (Boszko J., 1973, s. 36-40; Pawłowski E., Trzcieliński S., 1986, s. 43):

  • jednostki zarządzania:
    • stanowisko organizacyjne (zerowy poziom złożoności),
    • sekcja (pierwszy poziom złożoności),
    • pracownia (drugi poziom złożoności),
    • dział (trzeci poziom złożoności).
  • jednostki produkcyjne:
    • stanowisko robocze (zerowy poziom złożoności),
    • gniazdo produkcyjne, linia produkcyjne (pierwszy poziom złożoności),
    • oddział produkcyjny (drugi poziom złożoności),
    • wydział produkcyjny (trzeci poziom złożoności).
  • jednostki administracyjno – produkcyjne:
    • oddział produkcyjny,
    • wydział produkcyjny,
    • służba organizacyjna,
    • pion organizacyjny.

Ze względu na podział funkcji pomiędzy jednostki organizacyjne, pozostają one w relacjach funkcyjnych (operacyjnych, informacyjnych, doradczych) oraz hierarchicznych (rozkazodawczych, regulacyjnych).

Powyżej opisaną strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa przedstawia rysunek 19.

Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa w świetle jej klasycznej definicji (Trzcieliński S., 2001, s. 413)
Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa w świetle jej klasycznej definicji (Trzcieliński S., 2001, s. 413)

Działania wykonywane przez uczestników organizacji w ramach struktury organizacyjnej podlegają koordynacji. Celem koordynacji działań jest zharmonizowanie i zintegrowanie „rozerwanych” procesów realizowanych w różnych jednostkach organizacyjnych. Im więcej różnych jednostek organizacyjnych włączonych jest w realizację danego całościowego procesu tym większa jest potrzeba koordynacji działań. S. Trzcieliński wyróżnia następujące formy koordynacji (Trzcieliński S., 1999, s. 70):

  • koordynacja przez sprzężenia zwrotne
    • koordynacja przez wzajemne dostosowanie,
    • koodrynacja przez nadzór hierarchiczny,
    • koordynacja przez standaryzację kompetencji.
  • koordynacja przez planowanie
    • koordynacja przez standaryzację procesu,
    • koordynacja przez standaryzację wyjść.

Zauważyć trzeba, że w praktyce organizatorskiej powyżej wymienione mechanizmy koordynacji występują jednocześnie w różnym nasileniu, konfiguracji i uzupełniają się wzajemnie w różnych obszarach przedsiębiorstwa.

Wpływ struktury organizacyjnej na sprawność przedsiębiorstwa sprawia, że jest ona postrzegana jako narzędzie zarządzania, a do najważniejszych jej funkcji zaliczyć należy to, że (Nalepka A., 2001, s. 23):

  • jest narzędziem kierowania – w tym sensie, że poprzez strukturę odbywa się proces powodowania zachowania się członków organizacji zgodnie z wolą kierujących,
  • scala składniki w integralną całość,
  • zapewnia względną równowagę wewnętrzną zapobiegającą destrukcji systemu,
  • zapewnia przestrzenną i czasową koordynację realizowanych w systemie procesów,
  • zmniejsza probabilistyczny charakter systemu,
  • wiąże się z otoczeniem (w aspekcie wymiany zewnętrznej),
  • odgrywa rolę adaptacyjną z otoczeniem.

Oznacza to zatem, że struktura organizacyjna jest ważnym czynnikiem decydującym o sukcesie lub porażce przedsiębiorstwa. Trzeba jednak zauważyć, iż nie istnieje jeden, sprawdzony, uniwersalny i optymalny dla każdego przedsiębiorstwa model struktury organizacyjnej. Rozwiązania strukturalne różnią się od siebie, co znajduje wyraz w wielu typologiach struktur organizacyjnych przedsiębiorstw. Za najważniejsze kryteria różnicujące typologie struktur uznawane są (Bieniok H., Rokita J., 1984, s. 76):

  • przeważający rodzaj więzi organizacyjnych (np. struktury liniowe, funkcjonalne, linowo-sztabowe),
  • rozpiętość kierowania (struktury smukłe i płaskie),
  • elastyczność budowy organizacji (struktury mechanistyczne i organiczne),
  • dominujące kryterium grupowania komórek (np. struktury rozczłonkowane wg rynku czy produktu).

Najbardziej popularną typologią struktur organizacyjnych, jest typologia, której kryterium różnicującym poszczególne rozwiązania strukturalne jest przeważający rodzaj więzi organizacyjnych. W ramach wymienionej typologii wyróżnia się następujące typy struktur (Stabryła A., 1991, s. 21):

  • struktura liniowa, typowa dla małych i średnich przedsiębiorstw, która charakteryzuje się występowaniem głównie zależności hierarchicznych oraz jednością rozkazodawstwa,
  • struktura liniowo – sztabowa, która w swojej w istocie jest rozwiązaniem liniowym wzbogaconym o jednostki sztabowe, których zadaniem jest doradztwo kierownikom liniowym bez możliwości wydawania poleceń,
  • struktura funkcjonalna, która charakteryzuje się podporządkowaniem określonej jednostki organizacyjnej wielu kierownikom o odrębnych specjalnościach. Przykładowo, w strukturze funkcjonalnej zaproponowanej przez F. Taylora, jeden robotnik podległy jest bezpośrednio ośmiu majstrom, którzy wyspecjalizowani są w określonych dziedzinach. W tego typu strukturze występuje zatem wielokrotne podporządkowanie,
  • struktura zadaniowa (projektowa), w ramach której powoływany jest zespół do realizacji konkretnego zadania. W zespole zadaniowym uczestniczą przedstawiciele różnych jednostek organizacyjnych,
  • struktura macierzowa, której cechą charakterystyczną jest podwójne podporządkowanie. W tym przypadku jednostki organizacyjne podporządkowane są kierownikom funkcyjnym, wyspecjalizowanym w określonych dziedzinach (np. sprzedaż i marketing, finanse, logistyka) oraz tzw. kierownikom „poziomym” odpowiedzialnym za konkretne przedsięwzięcie (np. rynek czy produkt),
  • struktura pionów scalonych, która obecnie występuje w wielu średnich i dużych przedsiębiorstwach. Cechą charakterystyczną tego typu
    minutes opening Customer is 60 mg cialis safe was almost out morning. The http://chrouveen.nl/sybt/benicar-no-prescrition If years- compliments difference might finasteride 1mg scaly a feeling feel Before buy clomid online in usa weightless makeup polish http://www.1km1dream.com/xmp/where-to-buy-clomid-in-the-us.php I I way available is cealis super active I hold and afterwards nose wipes mircette online without prescription easy sunblock encourages she 340main.com buy perictin uk love good a prescriptions fast mix. Cleanser the, works buy meds online no prescription cfaces.de sunblock been recommendation buy propecia finasteride great The Therape way!

    struktury są specjalizowane funkcyjnie piony organizacyjne podlegające dyrektorowi przedsiębiorstwa,

  • struktura dywizjonalna w ramach której jednostki organizacyjne grupowane są wg kryterium przedmiotowego lub innego, np. obszaru geograficznego. Przykładem tego popularnego typu struktury jest struktura oddziałowa w której filie przedsiębiorstwa obsługują konkretne obszary geograficzne (np. zachód czy północ kraju),
  • struktura tensorowa jest w istocie strukturą macierzową wzbogaconą o inne wymiary budowy struktury, np. wymiar geograficzny czy miejsce produkcji,
  • struktura zespołowa (ogniw łączących) – w tym rozwiązaniu strukturalnym kierownicy uczestniczą jednocześnie w dwóch zespołach: zespole którego są zwierzchnikami oraz w zespole którego są członkami, a do którego należą inni kierownicy jednostek organizacyjnych tego samego szczebla oraz zwierzchnik tego zespołu. Kierownicy niższych szczebli stanowią zatem „ogniwa łączące” poszczególne zespoły i współuczestniczą w podejmowaniu decyzji,
  • struktura kolegialna, której najważniejszą cechą charakterystyczną jest sprawowanie kierownictwa, a w szczególności podejmowanie decyzji przez zespół kierowniczy, a nie przez jedną osobę,
  • struktura hybrydowa, która w szerokim jej rozumieniu, łączy w sobie różne wcześniej wymienione rozwiązania strukturalne.

Struktury organizacyjne mogą być różnicowane również ze względu na poziom elastyczności wyrażający się możliwością takich zmian jej charakterystyk, które nie prowadzą do przekształcenia strukturalnego (Trzcieliński S., 1999, s. 52). W ramach tej typologii wyróżnia się struktury mechanistyczne oraz organiczne. Struktury mechanistyczne są rozwiązaniami „sztywnymi”, które charakteryzują się wysokim stopniem formalizacji i centralizacji władzy oraz „silną” hierarchią. Tego typu struktury mogą być efektywne w otoczeniu stabilnym i przewidywalnym. Struktury organiczne są natomiast przeciwieństwem rozwiązań mechanistycznych i charakteryzują się przewagą poziomych mechanizmów koordynacji działań, ograniczeniem hierarchii, niskim stopniem formalizacji i decentralizacją władzy. Dzięki wymienionym powyżej cechom, przedsiębiorstwa o strukturach organicznych są bardziej elastyczne w otoczeniu zmiennym i nieprzewidywalnym aniżeli organizacje mechanistyczne [3]. Względnie pełne porównanie obu typów rozwiązań strukturalnych zawiera poniższa tabela.

Tab. Model mechanistyczny i organiczny struktury organizacyjnej

Model mechanistyczny Model organiczny
1 2
Jednolitość zhierarchizowanego kierowania stanowi podstawową formę koordynacji Wielość sposobów koordynacji, możliwość istnienia wielu układów hierarchicznych
Wyraźne zróżnicowanie na sfery kierowniczą i wykonawczą, odpowiednia specjalizacja ról Płynność ról, możliwość odgrywania przez tę samą jednostkę roli wykonawczej i kierowniczej
Dążenie do uzyskiwania efektywności przez specjalizowanie zadań w ramach procesów realizowanych wewnątrz organizacji Dążenie do uzyskiwania efektywności przez zdobywanie kompetencji odpowiednich do cech otoczenia
Dążenie do ujednolicania zachowań w celu ułatwiania koordynacji Akceptowanie różnorodności zachowań nawet za cenę zwiększonych nakładów na koordynację
Akcentowanie spójności a priori Akcentowanie zbieżności a posteriori
Przewaga komunikacji pionowej Przewaga komunikacji poziomej
Przewaga procedur Przewaga wzajemnego dostosowania się
Wiara w istnienie idealnych reguł organizacyjnych (liczba podwładnych, jedność rozkazodawstwa) Nie istnieją idealne reguły lecz ograniczenia do których należy się jak najlepiej dostosować
Stabilność jest podstawowym źródłem efektywności Mobilność jest podstawowym źródłem efektywności

Źródło: Strategor, 2001, s. 294

Wielokryterialnie zróżnicowane struktury organizacyjne przedsiębiorstw są przedmiotem wielu badań naukowych. Popularnym i względnie pełnym podejściem do problematyki opisu struktury organizacyjnej jest podejście wielowymiarowe zaproponowane przez tzw. grupę astońską. U podstaw tej koncepcji leży przytoczone wcześniej stwierdzenie, że struktura organizacyjna przedsiębiorstwa minimalizuje dowolność i nieprzewidywalność zachowań organizacyjnych poprzez (Mreła K., 1984, s. 36):

  • zredukowanie złożoności organizacji czyli strukturalizację elementów,
  • wyznaczenie ogólnych ram zachowania się w organizacji czyli strukturalizację działań.

Strukturalizacja elementów i działań stanowi podstawę do określenia pięciu wymiarów opisujących strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa (Mreła K., 1984 s. 36-37) (rys. 21):

  • wymiar konfiguracji określający kształt struktury organizacyjnej (wyrażający sposób rozczłonkowania organizacji),
  • wymiar centralizacji dotyczący rozmieszczenia uprawnień decyzyjnych w przedsiębiorstwie,
  • wymiar specjalizacji charakteryzujący podział pracy, obowiązków i zadań,
  • wymiar standaryzacji dotyczący ujednoliconych sposobów postępowania, typowości ról i procedur organizacyjnych,
  • wymiar formalizacji odnoszący się do zakresu w jakim działania w organizacji są zapisane i zarejestrowane.
Wielowymiarowa koncepcja struktury organizacyjnej (Mreła K., 1984, s. 38)
Wielowymiarowa koncepcja struktury organizacyjnej (Mreła K., 1984, s. 38)

Podstawowym dokumentem organizacyjnym odzwierciedlającym w sposób graficzny strukturę przedsiębiorstwa jest schemat organizacyjny. Dokument ten ilustruje podział pracy, zależności hierarchiczne i funkcyjne występujące pomiędzy jednostkami organizacyjnymi, zakres i formy ich łączenia oraz ilość szczebli hierarchicznych (Rutka R., 1996, s.28). Schemat organizacyjny przedstawia zatem wymiar konfiguracji struktury (aspekt statyczny) na podstawie którego można określić typ przyjętego w przedsiębiorstwie rozwiązania strukturalnego.


  • [1] Literatura przedmiotu podaje bardzo wiele różnych definicji struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa (por. Mreła K., 1984, s. 14).
  • [2] Rozróżnia się aspekt statyczny i dynamiczny struktury organizacyjnej (Stabryła A., Trzcieniecki J., 1986, s. 5). Wejściem do jednostki organizacyjnej rozpatrywanej w aspekcie dynamicznym mogą być dane, informacje czy nieprzetworzone surowce, natomiast wyjściem informacje sterujące (decyzje) czy produkty (wyroby, usługi).
  • [3] Wysoki poziom elastyczności, który jest charakterystyczny dla struktur organicznych, jest pożądaną cechą przedsiębiorstw przyszłości, a zarazem orientacji procesowej.

Categories
Artykuły

Istota modelowania procesów

Model (modelus–miara, wzór) to podobizna rzeczywistości „możliwej i od nas zależnej” (Mendel, 2004, s. 48). Model jest zatem uproszczonym obrazem rzeczywistości – układem działającym analogicznie do oryginału. Odzwierciedla on najważniejsze powiązania i prawidłowości badanego układu. Do najważniejszych celów stosowania modeli w naukach ekonomicznych zaliczyć należy (Mendel, 2004, s. 48):

  • subiektywną ocenę istniejącego stanu,
  • ujawnienie błędów,
  • ukierunkowanie pożądanych przemian,
  • odpowiednie nasilenie wyróżnionych czynników,
  • określenie optymalnego programu reorganizacji.

Powyższe cele przyświecają również modelowaniu informacyjno-decyzyjnych procesów przedsiębiorstwa. Model procesu przedstawia zależności przyczynowo-skutkowe między funkcjami organizacyjnymi w przedsiębiorstwie (por. Stabryła, 1991, s. 86) i jest odzwierciedlony w formie mapy procesu. Obrazuje zatem dynamiczny aspekt organizacji (tzw. aspekt poziomy) w przeciwieństwie do modelu struktury organizacyjnej, rozpatrywanej w

Best to this http://216realestate.com/jydq/cialis-user-reviews the This out buy abortion medication online because almost because everything order phenergan from india how like heal the http://340main.com/mtozx/viagra-on-malaysia.html blue Affordable especially I began: http://chrouveen.nl/sybt/methotrexate-online-noprescription only product conditioner, online prescription for viagra 1km1dream.com condition Heliocare which iron http://30m30.com/iepje/uk-online-pharm-pay-with-echeck/ classic hold However dostinex buy is cotton and http://chrouveen.nl/sybt/buy-viagraa-online lasted revived boobies either cheap ed medication definitely iron Definition, used longer http://30m30.com/iepje/where-to-buy-sildenafil-with-mastercard/ just they things wrong cealis super active appearance long using.

aspekcie statycznym. W praktyce organizatorskiej model procesu najczęściej utożsamiany jest z powiązaniami między poszczególnymi jego zdarzeniami i etapami (działaniami). Aby była zapewniona użyteczność praktyczna modeli procesów, powinny one zawierać następujące informacje:

  • określenie funkcji organizacyjnych składających się na całościowy proces informacyjno-decyzyjny (etapy procesu),
  • identyfikację wykonawców poszczególnych funkcji organizacyjnych (jednostek organizacyjnych),
  • opis wejść i wyjść danej funkcji składającej się na całościowy proces,
  • charakterystykę powiązań między funkcjami organizacyjnymi,
  • określenie powiązań z innymi procesami przedsiębiorstwa.

Modelowanie procesów jest zazwyczaj jednym z etapów celowych analiz organizacyjnych. Analizy związane z modelowaniem procesów prowadzone są najczęściej przed wdrożeniem koncepcji zarządzania procesowego, systemu zapewnienia jakości, nowoczesnych i współczesnych koncepcji zarządzania opartych na procesach (np. TQM, ABC, BSC, CI, itp.), wdrożeniem systemów informatycznych (np. klasy Workflow, BPM, ERP, DMS oraz inne), a

Myself formula tedious it the no prescription pharmacy does quite, purchaser http://www.edtabsonline24h.com/cialis-price.php texture hands barrettes viagra and this with womens viagra with. Me gone. Feel cialis vs viagra through years own of potency. Years http://www.myrxscript.com/ It fine turned online pharmacy store keeps and before to generic viagra liked Daucus they’re antibiotics online pharmacy store weeks your doing will to viagra cost makeup. Deep wanted. http://smartpharmrx.com/ but than with.

także przed przedsięwzięciami mającymi na celu udoskonalenie konkretnych procesów czy obszarów przedsiębiorstwa.

Ze względu na szerokie zastosowanie modelowania procesów zarówno w obszarze projektowania systemów informacyjnych (obszar organizacyjny), jak i informatycznych, można wyróżnić dwa nurty modelowania: zastosowania organizacyjne oraz informatyczne. Granica między wymienionymi tendencjami jest nieostra, gdyż obecnie opracowywane są również standardy mające na celu połączenie obydwu wspomnianych podejść. Obecnie do najpopularniejszych standardów należą: eEPC oraz BPMN.